Bloggfęrslur mįnašarins, maķ 2018

Maķ - sumariš

Undanfarin įr hefur ritstjóri hungurdiska gefiš sumarvešrįttunni einkunn. Einkunnagjöfin nęr til mįnašanna jśnķ til įgśst. Žvķ hęrri sem einkunnin er žvķ betra telst sumariš. Ķ maķlok ķ fyrra athugaši hann hvort višeigandi vęri aš nota sams konar ašferš til aš meta vešurlag maķmįnašar. Nišurstašan varš reyndar sś aš ašferšin ętti ekki alveg viš žennan mįnuš. 

Nś žegar er ljóst aš maķmįnušur 2018 mun, hvaš Reykjavķk og Sušvesturland varšar, fį mjög laklega einkunn, einhverja žį aumustu sem um getur. Žaš getum viš žegar fullyrt žó enn sé sķšasti žrišjungur mįnašarins eftir. 

En spįir slķk einkunn einhverju um sumariš ķ heild? Svariš er neitandi - hśn segir ekki neitt.

w-blogg210518

Hér mį sjį dreifirit sem sżnir samband einkunnar maķmįnašar og sumareinkunnar sama įr. Hęsta mögulega einkunn eins mįnašar er 16, en sumarsins 48. Lįrétti įsinn sżnir einkunn maķmįnašar, en sį lóšrétti sumareinkunnina. Viš vitum ekki hver maķ 2018 lendir, en lķklega einhvers stašar langt til vinstri į myndinni, t.d. nęrri lóšréttu strikalķnunni. 

Viš sjįum strax aš ekkert marktękt samband er į milli maķ- og sumareinkunna. Maķ 1984 fékk laka einkunn (2) - sumariš lķka, en maķ 1991 fékk lķka laka einkunn, en sumariš var vel yfir mešallagi. Viš sjįum aš lakasta sumariš (1983) var maķ meš einkunn yfir mešallagi (9). 

Žeir svartsżnustu geta žó ef žeir vilja tekiš eftir žvķ aš ekkert ofursumar (aš gęšum) hefur fylgt slökustu maķmįnušunum). En žaš kemur aš žvķ fyrr eša sķšar.

Gęšaeinkunnin samanstendur af fjórum žįttum, hita, sólskinsstundafjölda, śrkomumagni og śrkomudagafjölda. Lęgsta einkunn ķ hverjum flokki er nśll, sś hęsta fjórir. Žaš er žegar ljóst aš varla veršur annaš aš sękja en nślleinkunn ķ śrkomuflokkunum tveimur - sama hvaš veršur til loka mįnašar. Enn eru hins vegar möguleikar į einhverjum stigum ķ hita- og sólskinsflokkunum, ekki ólķklegt aš eitt stig fįist ķ hvorum žeirra, gęšaeinkunn maķ yrši žį 2, og hefur ašeins einu sinni oršiš slakari (1). Žaš var 1992. Į landsvķsu fékk sį mįnušur reyndar ekki svo slęma dóma. Vešur var skįrra noršaustanlands rétt eins og nś.  


Fyrstu 20 dagar maķmįnašar

Žegar 20 dagar eru lišnir af maķ 2018 er mešalhiti hans +5,1 stig ķ Reykjavķk, -0,5 stigum nešan mešallags sömu daga į įrunum 1961-1990, og -1,4 nešan mešallags sķšustu tķu įra. Hitinn er ķ 16.sęti af 18 į öldinni (kaldara var sömu daga 2012 og 2015). Į langa listanum er hitinn ķ 92.sęti af 142. Tuttugu fyrstu dagar maķmįnašar voru hlżjastir įriš 1960 žegar mešalhitinn var 9,3 stig, en kaldastir 1979, +0,5 stig.

Į Akureyri er mešalhiti fyrstu tuttugu dagana +6,2 stig, +1,8 stigum ofan mešallags įranna 1961-1990 og +0,7 ofan mešallags sķšustu tķu įra.

Mešalhiti fyrstu 20 daga mįnašarins er ofan mešallags sömu daga sķšustu tķu įrin į 45 stöšvum af 124 sem mešaltal eiga. Mest er jįkvęša vikiš į Skjaldžingsstöšum ķ Vopnafirši, +2,3 stig, en žaš neikvęša er mest ķ Įrnesi -1,8 stig.

Śrkoma hefur męlst 73,0 mm til žessa ķ mįnušinum ķ Reykjavķk, žaš mesta sömu daga į žessari öld, en hefur fjórum sinnum įšur męlst meiri sömu daga, 1991, 1989, 1901 og 1988. Žar sem žrišjungur mįnašarins er enn eftir į hann nokkra möguleika į aš verša sį śrkomusamasti, en žį žurfa aš koma 53 mm eša meira ķ męlinn žaš sem eftir er. Śrkomudagafjöldi er einnig óvenjulegur, mįnašarmetiš er 28 dagar, styttra er ķ met ķ fjölda „1 mm eša meira“, metiš žar er 23 dagar, en sżnist sem talan nś sé žegar oršin 17 - og śrkomutķš er spįš įfram.

Sólskinsstundir hafa til žessa męlst 103 ķ Reykjavķk, 17 stundum fęrri en aš mešaltali 1961-1990, hafa 37 sinnum męlst fęrri sömu daga, en hafa veriš fleiri 67 sinnum.

Loftžrżstingur er óvenjulįgur, nś jafnlįgur og sömu daga 1963, en žó er enn mjög órįšiš hvort um met veršur aš ręša eša ekki ķ lok mįnašar.

Hvķtasunnudagur hefur ekki mjög oft veriš kaldari en nś į Sušvesturlandi (sķšast lķklega 1995 - žį 4.jśnķ), en 20.maķ hins vegar oft (meir en 30 sinnum svo vitaš sé). 

Žaš mį gjarnan koma fram aš fyrstu tuttugu dagar maķmįnašar hafa ekki nema tvisvar veriš hlżrri į Dalatanga heldur en nś sķšustu 70 įrin. - Į Akureyri hafa žeir 19 sinnum veriš hlżrri en nś, en 49 sinnum ķ Reykjavķk.


Falleg mynd af leišinlegri lęgš

Myndin sżnir skżjakerfi hvķtasunnulęgšarinnar 2018 klukkan rśmlega 22 aš kvöldi laugardags 19.maķ - fengin af vef Vešurstofunnar. 

noaa_2018-05-19_2216

Lęgšarmišjan er vestur af Faxaflóa į hrašri leiš til noršausturs. Lęgšin er óvenju djśp mišaš viš įrstķma, lķklega rétt innan viš 970 hPa ķ mišju. Vešriš er hvaš verst ķ sveipnum sunnan- og sušaustanveršum. Žar er vindhraši meiri en 20 m/s, kannski 25 m/s žar sem mest er yfir sjó. Žegar vindstrengurinn gengur yfir landiš truflast hann af landslagi og trślega veršur vķša forįttuvešur vķša į hįlendinu ķ nótt og fram eftir degi į morgun - jafnvel į fjölförnum fjallvegum. 

Svo er sagt aš fleiri lęgšir séu į leišinni, kannski ekki eins djśpar og kaldar, en aftur į móti jafnvel enn blautari en žessi. 


Žankastrik

Žaš er meir en sennilegt aš samband sé į milli raunverulegs vešurs (eins og žaš kemur fram ķ męlingum) annars vegar og upplifunar hópa manna į žvķ hins vegar. Žvķ verra sem vešriš er (ķ einhverjum skilningi) er lķklegt aš stęrri og stęrri hóp finnist žaš slęmt. Žetta į trślega viš ķ hina įttina lķka - į betri vęngnum. Ritstjórinn sér alveg fyrir sér einhvers konar sķmaapp sem gęti reiknaš śt vešurgęši eftir mati fjöldans - ef nęgilega margir notušu žaš (kannski nokkur hundruš) - og nęgilega oft. Fróšlegt vęri aš fylgjast meš slķku - sérstaklega til lengri tķma. Tvittertķstažéttni gęti sjįlfsagt gert sama eša svipaš gagn (en er ekki eins markvisst eša auštślkaš).

Žaš er hins vegar greinilega vandamįl aš skiptin į milli žess sem er gott og vont liggja alls ekki viš mešalvešur raunveruleikans. Sś er tilfinning ritstjóra hungurdiska til margra įra aš um žaš bil 80 prósent vešurs į Ķslandi sé tališ bęši kalt og vont - žetta į alla vega viš žann (stóra) hluta žjóšarinnar sem minnist į vešur. Į einhverjum męlikvarša er žaš sjįlfsagt žannig (aš skķtavešur sé hiš ešlilega įstand į Ķsland), en samt er tilhneiging vešurfręšings sś aš nota frekar žau višmiš sem raunveruleikinn bżr til fremur en aš vera sķfellt aš ętlast til žess aš sumarhitar sér rķkjandi strax į mišju vori - nś eša jafnvel allt įriš (eins og nś viršist lenska).

Įstęša žessara skrifa hér er aušvitaš sś kveinalda sem nś gengur yfir landiš sunnan- og vestanvert. Ritstjóri hungurdiska skal fśslega višurkenna aš tķšin gęti veriš betri, og hefur oft veriš betri um žetta leyti. En honum sżnist lķka aš žrįtt fyrir allt sé voriš komiš og aš grundirnar grói bara nokkuš vel og hżrna taki um hólma og sker.

Noršaustanlands er hiti vel yfir mešallagi žaš sem af er maķmįnuši, 2 stigum ofan mešaltals sķšustu tķu įra ķ Vopnafirši. Hér sušvestanlands liggur hitinn nokkuš nešar, -1,2 stigum nešan mešallags sķšustu tķu įra ķ Reykjavķk, en sé mišaš viš lengri tķma er hitinn rétt nešan viš mišjan hóp - og telst ķ raun ķ mešallagi notum viš vinsęla žrišjungaskiptingu hita til aš greina į milli žess sem er hlżtt, ķ mešallagi og kalt.

Śrkoma hefur veriš meiri en aš mešallagi (ķ efsta žrišjungi, en samt ekki nema helmingur žess sem mest hefur męlst sömu daga), og sólskinsstundir ķviš fęrri en ķ mešallagi, en samt ķ mešalžrišjungi, rétt eins og hitinn. Nś, vindhraši hefur veriš ķ rśmu mešallagi, en hefur oft veriš talsvert meiri fyrri hluta maķmįnašar heldur en nś, til dęmis ķ fyrra.

Loftžrżstingur hefur hins vegar veriš óvenjulįgur mišaš viš maķmįnuš.


Hugsaš til maķmįnašar 1963

Įšur hefur komiš fram į hungurdiskum aš loftžrżstingur hefur veriš óvenjulįgur hér į landi ķ maķmįnuši. Nokkrir mįnušir fyrri tķšar eru žó įmóta hvaš žetta varšar. Einn žeirra, maķ 1963 er ritstjóra hungurdiska sérlega minnisstęšur.

Fyrst voru įkvešin vonbrigši hins unga įhugamanns žegar illvišri sem spįš var 3.maķ skilaši sér illa (aš hans mati). Reyndar varš vešriš svosem alveg nógu vont fyrir flesta ašra - óvenjulega kröpp var lęgšin mišaš viš įrstķma. Ķ öšru lagi gerši mikiš noršanhret fįeinum dögum sķšar - žį snjóaši ķ Borgarfirši og vķša į landinu. Ķ žrišja lagi kom undir lok mįnašarins heil vika meš nįnast samfelldum śtsynningshryšjum. Snjó festi aš vķsu ekki į lįglendi, en gekk į meš bęši hagli og slyddu. 

Eitt atriši til višbótar mį minnast į - žó ritsjórinn frétti ekki af žvķ fyrr en löngu sķšar. Į žessum tķma var algjör undantekning aš žess aš žrżstings ķ lęgšamišju vęri getiš ķ hinum almennu vešurfréttum sem lesnar voru ķ śtvarpiš - og ekkert var sjónvarpiš. Morgunblašiš birti vešurkort lišins dags, en žaš kom ekki śt į mįnudögum - og blöš žessa mįnašar voru žar aš auki bókstaflega öll full af kosningaįróšri vegna vęntanlegra Alžingiskosninga žį um voriš. Ruddi žessi įróšur nęr öllum venjulegum fréttum śt - erfitt aš finna žęr innan um stóryršin. - Gott kannski aš rifja upp aš żkjur og illmęlgi eru ekki nżtilkomin ķ fjölmišlum. 

En sunnudaginn 12.maķ var einhver dżpsta lęgš sem um getur ķ maķmįnuši į ferš fyrir sunnan land. Endurgreiningar eru ekki alveg sammįla um žaš hversu djśp hśn varš, en kortiš hér aš nešan sżnir tillögu japönsku greiningarinnar. Žar er mišjužrżstingur nęrri 952 hPa. Ekki man ritstjórinn ašra dżpri ķ maķ - vel mį vera aš hann eša ašrir finni slķka sķšar - nś eša žį hśn eigi eftir aš sżna sig.

w-blogg170518a

Lęgšinni fylgdi allmikil śrkoma um landiš sušaustanvert, getiš er um vegarskemmdir į Austfjöršum og skriša féll į veg viš Eskifjörš. 

Eins og įšur sagši varš śtsynningskaflinn undir lok mįnašarins sķšan įkaflega eftirminnilegur, žó ekki hafi hann valdiš tjóni svo getiš sé. Vešur hefur žó įbyggilega veriš slęmt į hįlendinu - žó žar hafi hins vegar ekki veriš geršar neinar vešurathuganir um žęr mundir.  

w-blogg170518b

Hér mį sjį 500 hPa hęš og žykkt um mišnętti aš kvöldi mišvikudagsins 29.maķ. Nęturhiti žessa daga var ekki nema 3 til 5 stig ķ Reykjavķk. Mikill kuldapollur er į Gręnlandshafi, žykktin minni en 5160 metrar žar sem minnst er. 

Sumariš 1963 var heldur rżrt, en žó gerši tvęr myndarlegar hitabylgjur. Žį fyrri snemma ķ jśnķ, en tók mjög fljótt af. Sś sķšari kom seint ķ sama mįnuši og ķ upphafi jślķmįnašar - varš reyndar langbest um landiš noršaustan- og austanvert. Vesturland var ašallega ķ sjįvarlofti undir žokuskżjabreišu, en fékk žó stund og stund ķ hlżjunni. Į milli žessara hlżinda gerši kulda og leišindi - og sömuleišis eru svo kuldarnir ķ jślķ vel žekktir. 

Rétt er aš taka fram aš umhleypingatķšin nś hefur ekkert forspįrgildi um tķš nęstu mįnaša, hśn getur oršiš hvort sem er góš eša slęm. 


Įratugurinn 1881 til 1890

Įšur en haldiš veršur įfram aš rekja vešur frį įri til įrs į milli 1880 og 1890 er rétt aš lķta örstutt į hitafar žessa afspyrnukalda įratugar ķ heild. Viš byrjum į žvķ aš lķta į mynd sem sżnir 12-mįnaša kešjumešaltöl hita ķ Reykjavķk og į landinu ķ heild.

w-blogg160518-hiti1880-91

Įrtöl eru į lįrétta įsnum. Hiti ķ Reykjavķk er sżndur meš raušum ferli, en landsmešaltališ meš blįum, kvarši til vinstri. Gręni ferillinn sżnir mismun hinna tveggja - kvaršinn sem į viš hann er til hęgri į myndinni. 

Viš sjįum frostaveturinn mikla 1880 til 1881 vel. Tólf mįnaša mešaltal byggša landsins fór žį nišur fyrir frostmark, en nišur ķ 2,1 stig ķ Reykjavķk. Eftir žetta hękkaši hitinn nokkuš, mjög kalt var aš vķsu 1882, en sķšan heldur skįrra įrin 1883 og 1884. Žį nįši landshitinn um žaš bil upp ķ mešalhita įranna 1961-1990 (blį strikalķna žvert um myndina). Ķ Reykjavķk nįši hitinn hins vegar ekki sama mešaltali. Mešalhiti ķ Reykjavķk sķšustu tķu įrin (2008 til 2017) er svo hįr aš hann kemst ekki inn į žessa mynd. 

Į įrinu 1885 kólnaši snögglega aftur og viš tók fjögurra įra mjög kalt skeiš, öll įrin 1885, 1886, 1887 og 1888. Įriš 1889 hlżnaši hins vegar aš mun. Įšur hefur veriš į žaš bent hér į hungurdiskum aš Reykjavķkursvęšiš er tiltölulega vel variš fyrir įhrifum hafķskulda - betur heldur en flest önnur svęši landsins. Žvķ er žaš gjarnan svo aš sé hafķs viš land munar miklu į Reykjavķkurhita og landshita. Į žessari mynd sjįum viš aš miklu munar bęši įrin 1881 og 1882, minna įrin nęstu, en svo koma aftur tveir toppar į mismunarferlinum, bįšir sżna hafķshįmörk. 

Sé munur landshita og Reykjavķkurhita minni en aš mešaltali mį oftast kenna vestankuldum. 

w-blogg160518-sjavarh1880-90

Myndin sżnir 12-mįnašakešjur sjįvarhita ķ Vestmannaeyjum (raušur ferill) og ķ Grķmsey (blįr). Gręni ferillinn sżnir mismuninn. Rauša strikiš sżnir mešalsjįvarhita viš Vestmannaeyjar sķšustu 10 įrin (2008 til 2017), en žaš blįa mešalsjįvarhita ķ Grķmsey į sama tķma. Sjįvarhitinn ķ Grķmsey sveiflast bżsna mikiš - ekki var hęgt aš męla sjįvarhita žar samfellt allt įriš 1881 vegna įgangs hafķss. Ķ Vestmannaeyjum féll sjįvarhitinn hęgt og bķtandi allt til žess aš višsnśningur varš 1889. 

Mikill munur į sjįvarhita žessara tveggja staša er oftast vķsbending um hafķs - eša žį kulda nyršra vegna brįšnandi ķss fyrir noršan land. Ķsahįmörkin 1882 og 1885 til 1886 koma hér vel fram, en hįmarkiš 1888 sķšur. Skżringin į žvķ er einfaldlega sś aš žį komst ķsinn vestur meš sušurströndinni og vestur fyrir Eyrarbakka. Kaldur sjór aš austan fór vestur meš allri ströndinni vestur aš Reykjanesi. Nęgilega mikiš var af köldum sjó og hafķs til aš halda sjįvarhitanum nišri langtķmum saman. Umhugsunarvert įstand. 

Nęsta mynd į aš gefa yfirlit um landshitann frį mįnuši til mįnašar allan įratuginn. Tölurnar sżna ķ hvaša sęti hiti mįnašarins rašast mešal almanaksbręšra tķmabilsins frį 1823 til 2017, 195 įr alls. Talan 195 žżšir aš um kaldasta mįnuš sé aš ręša, en talan 1 er sett viš žann hlżjasta.

w-blogg160518a

Sé mįnušurinn mešal žeirra tķu hlżjustu er dökkraušur litur notašur til įherslu, en dökkblįr sé hann mešal žeirra tķu köldustu. Afgangi mįnašanna er skipt į žrjś litabil, bleikt er sett viš hlżjasta žrišjung afgangsins, en blįr viš žann kaldasta. 

Sé rżnt ķ mynd sem žessa fyrir allt tķmabiliš frį 1823 kemur ķ ljós aš žau įr sem er alveg įn mįnašar ķ bleikum eša raušum lit eru sįrafį. Į žessum įratug sem hér er fjallaš um eru žau t.d. „ašeins“ tvö, 1887 og 1888. Žį lišu 30 mįnušir įn žess aš einn einasti hlżr birtist. 

Kuldakastiš langa sem viš sįum į fyrstu myndinni, byrjaši meš febrśar 1885, žį komu 13 kaldir mįnušir ķ röš įšur en einn nįši upp ķ mešalflokk (mars 1886), sį rétt slapp inn ķ mešallagiš - og október sama įr rétt nęr aš verša bleikur į myndinni. 

Įriš 1880 var hins vegar sérlega hlżtt, žaš hlżjasta į sķšari hluta 19.aldar. Žį komu žrķr mįnušir sem enn eru mešal tķu hlżjustu almanaksbręšra. Umskiptin voru grķšarleg, fimm mįnušir ķ röš, frį nóvember 1880 til og meš mars 1881 eru ķ kaldasta flokknum, bęši desember 1880 og mars 1881 meš töluna 195 - žį lęgstu hugsanlegu ķ žessu uppgjöri. 

En žaš komu samt tveir mįnušir 1881 sem teljast hlżir, september og nóvember. Įriš eftir, 1882 į fjóra mįnuši ķ kaldasta flokki, žar į mešal jśnķ, jślķ og įgśst. En, einn mįnušur nįši aš verša hlżr, október. 

Umskiptin voriš 1889 voru mikil, žį komu allt ķ einu fjórir hlżir mįnušir ķ röš og svo tveir til višbótar um haustiš. Įriš 1889 var breytilegra. 

w-blogg160518b

Hér mį sjį mešalloftžrżstingi mįnaša rašaš į sama veg, nema hvaš hęsta möguleg tala er 196 (lęgstur žrżstingur). Gulu og brśnu litirnir tįkna hįžrżsting. Hér er nokkuš mikiš bland ķ poka, en žó mį sjį aš žrżstingur var óvenju hįr langtķmum saman įrin 1887 og 1888. Sömuleišis eru tveir sérlegir hįžrżstimįnušir haust og vetur 1880 til 1881. Mikiš stökk var į milli febrśar og mars 1883. Įgśstmįnušir įranna 1884 og 1886 eru nęrri botni, en įgśst 1885 aftur į móti į toppnum.  


Žrįlįt staša

Tķšin fyrstu viku maķmįnašar var heldur leišinleg hér um landiš sunnan- og vestanvert en varla er hęgt aš kvarta undan vešrinu sķšan. Žaš er žó enn stutt ķ kulda vesturundan og stašan getur į skammri stund snśist upp ķ frekari leišindi. Spįr gera lķka rįš fyrir nokkuš snörpum lęgšagangi ķ nįmunda viš landiš nęstu vikuna.

Fyrir nokkru [3.maķ] var hér į hungurdiskum fjallaš um vešurflokkunarkerfi sem kennt er viš danska vešurfręšinginn Ernest Hovmųller. Žaš var ķ upphafi ętlaš til ašstošar viš vešurspįr og var um stund gagnlegt į žeim vettvangi. Žaš er ómaksins vert fyrir vešurįhugamenn aš kynna sér žetta kerfi en meš žvķ mį į einfaldan hįtt flokka vešriš ķ 27 mismunandi vešurgeršir eša flokka. Reyndar geta flokkarnir veriš fleiri eša fęrri ęski notendur žess. 

Rétt eins og nota mį ašferšina til aš flokka vešur einstaka daga ręšur hśn einnig viš vešur lengri tķma, hvort sem er viku, mįnuš eša įr. Žetta aušveldar mjög leit aš sambęrilegri stöšu hįloftakerfa ķ fortķšinni. Viš getum t.d. spurt hvort vešurlag hafi einhvern tķma veriš meš svipušum hętti og nś ķ maķmįnuši. 

Nś er žaš aušvitaš svo aš varla er nema hįlfur maķ lišinn - og margt getur breyst til mįnašamóta, og svo er vešriš heldur aldrei eins. Žó 27 flokkar viršist ķ fljótu bragši vera nokkur bżsn er vešurfariš ķ raun miklu fjölbreyttara en svo aš žaš śrval nęgi. Einnig geta mįnašamešaltöl leynt żmsu - sérstaklega žegar mįnušur endar ķ heild nęrri mešallagi. 

Viš getum žvķ ekki enn meš nokkurri fullvissu gefiš maķmįnuši 2018 žann vešurflokk sem hann mun į endanum lenda ķ. Samt er žaš svo aš fyrri hluti mįnašarins er mjög eindreginn. Sušvestanįttin hefur veriš mjög sterk ķ hįloftunum og loftžrżstingur hefur veriš meš allralęgsta móti aš mešaltali. Hefur ašeins örfįum sinnum įšur veriš įmóta lįgur žennan sama hįlfa mįnuš. 

Flokkurinn sem hefur veriš rķkjandi ber einkennistöluna 336 ķ kerfi Hovmųllers. Talan 3 ķ fyrsta sęti segir aš vestanįttin hafi veriš vel yfir mešallagi, talan 3 ķ öšru sęti aš sunnanįttin hafi lķka veriš vel yfir mešallagi og aš lokum segir talan 6 ķ sķšasta sętinu aš 500 hPa-flöturinn hafi stašiš venju fremur lįgt. [Nįnar mį lesa um flokkunina ķ įšurnefndum pistli hungurdiska. Žar mį einnig ķ (allstóru) višhengi finna lżsingu Hovmųllers į öllum flokkunum 27]. 

Ritstjóri hungurdiska hefur skipaš öllum mįnušum sķšustu 140 įra rśmra til flokks. Upplżsingar frį žvķ fyrir 1949 eru žó ekki alltaf sérlega įreišanlegar - og fyrir 1920 eru mįnušir lķklegri til aš lenda nęr mešallaginu en raunverulega getur hafa veriš. En žar sem viš erum ekki ķ alvarlegum vķsindalegum hugleišingum skulum viš ekki hafa mjög miklar įhyggjur af slķku.

Hvaša maķmįnušir eru žaš sem fį žessa einkennistölu - og hvernig var vešurlagi žeirra lżst? 

Viš finnum strax 6 maķmįnuši fortķšar sem eiga töluna 336, įrin 1934, 1943, 1978, 1989, 1992 og 2000. Almenn lżsing į žessum mįnušum er ķ textahnotskurn hungurdiska:

1934: Óhagstęš tķš, óstöšug og śrkomusöm. Gęftir stopular. Hiti nęrri mešallagi.
1943: Fremur kalt var lengt af og óvenju óhagstętt tķšarfar. Sįralķtill gróšur og gęftir tregar.
1978: Fremur óhagstęš tķš. Śrkomusamt, einkum į Sušur- og Vesturlandi. Hiti var yfir mešallagi.
1989: Umhleypingasöm tķš og óhagstęš nema sums stašar austanlands. Hiti var ķ mešallagi.
1992: Nokkuš hagstęš tķš einkum sķšari hlutann. Hiti var nęrri mešallagi.
2000: Skiptist ķ tvo mjög ólķka kafla. Fyrri hlutinn var hlżr, žį rigndi syšra, en góšir dagar voru noršanlands. Sķšari hlutinn var kaldur og gróšri fór lķtiš fram.

Ekki eru žessir mįnušir eins, en samt bera lżsingarnar nokkurn svip af žvķ sem nś hefur veriš. Fram kemur aš maķ įriš 2000 var eitthvaš tvķskiptur, en maķ 1992 sį eini sem kallašur er nokkuš hagstęšur (einkum sķšari hlutann). Maķ 1943 leynir afspyrnuslęmu og köldu hreti, mjög ólķku žvķ sem nś hefur (enn) veriš. 

Eins og įšur hefur komiš fram hefur loftžrżstingur veriš sérlega lįgur žennan fyrri helming maķmįnašar - og svo viršist eiga aš vera įfram. Enn eru žaš žó fįeinir almanaksbręšur hans į fyrri tķš sem eiga įmóta lįgan loftžrżsting. Žaš eru (ķ augnablikinu) 1934, 1956, 1963 og 1964. Af žessum įrtölum hefur 1934 įšur veriš nefnt, en hin ekki. Ķ hvaša Hovmųllerflokkum lentu žessir mįnušir? Viš vitum um 1934, žaš var 336, en 1956 er 326 - žaš er einn af nįgrönnum 336, en sunnanįttin er mešalsterk en ekki sterk eins og nś viršist helst stefna ķ. Maķ 1963 er hins vegar merktur sem 226, vestan- og sunnaįttir eru ķ mešallagi. Maķ 1964 var hins vegar annaš - merktur sem 126. Žį voru austanįttir rķkjandi ķ hįloftum. 

Lżsingarnar į 1956, 1963 og 1964 eru svona:

1956: Óvenju illvišrasamt mišaš viš įrstķma fór gróšri hęgt fram. Hiti var yfir mešallagi.
1963: Kalt og hretvišrasamt lengst af. Gróšurlķtiš var ķ mįnašarlok. Hiti var undir mešallagi.
1964: Hagstęš tķš. Gróšri fór žó hęgt fram sökum minnihįttar hreta. Gęftir góšar. Hlżtt.

Ķ maķ 1964 uršu talsverš umskipti um og fyrir mišjan mįnuš. Fyrri hlutinn var žrįlįt noršan- og noršaustanįtt rķkjandi, nokkuš hvöss meš köflum, en ekki samt mjög köld. Sķšan brį til betri tķšar.  

Mišaš viš spį nęstu tķu daga gęti vel fariš svo aš mešalžrżstingur mįnašarins verši nęrri meti. Gamla metiš fyrir mįnušinn er 1000,3 hPa, sett 1875 (óvissa er žó um 1 hPa), en nęstlęgsta gildiš er 1001,2 hPa, mešaltal maķmįnašar 1963.  

Mešalsjįvarmįlsžrżstingur fyrstu 15 daga maķmįnašar nś er 995,8 hPa, var 994,8 hPa sömu daga 1963, 996,1 hPa 1964 og 996,4 hPa 1956. Samkeppnin į botninum nokkuš hörš.

Mešalhiti ķ Reykjavķk fyrstu 15 daga mįnašarins er 5,0 stig, -0,2 stigum nešan mešallags sömu daga įranna 1961-1990 og -1,3 stigum nešan mešallags sķšustu tķu įra. Hitinn žennan hįlfa mįnuš er ķ 13.hlżjasta sęti į öldinni (af 18). Į langa listanum er hitinn ķ 82. sęti af 142. Hlżjastir voru žessir dagar 1960, mešalhiti 9,4 stig, en kaldastir voru žeir 1979, žį var mešalhiti ašeins 0,3 stig.

Į Akureyri er mešalhiti fyrri hluta maķmįnašar nś 5,8 stig, +0,4 stigum ofan mešallags sķšustu tķu įra. Aš tiltölu hefur mįnušurinn til žessa veriš hlżjastur į Skjaldžingsstöšum, +1,9 stigum ofan mešallags sķšustu tķu įra. Kaldast aš tiltölu hefur veriš ķ Įrnesi žar sem hiti hefur veriš -1,9 stig nešan mešallags sömu įra. Hiti er almennt ofan mešallags noršaustan- og austanlands.

Śrkoma ķ Reykjavķk hefur męlst 43,1 mm og er žaš um 80 prósent umfram mešallag. Magniš er žaš fjóršamesta į öldinni, sömu almanaksdaga. Sólskinsstundir eru oršnar 80 ķ Reykjavķk, og er žaš rétt nešan mešallags.


Af įrinu 1920

Tķš var lengst af erfiš fyrri hluta įrs 1920. Óvenjusnjóžungt var um landiš sunnan- og vestanvert, svo mjög aš veturinn varš aš allsherjarvišmiši um snjóavetur, „Snjóaveturinn mikli 1920“. Žvķ mišur var snjódżpt hvergi męld reglulega. Voriš varš žungt og illvišrasamt. Sumariš dauft um landiš sunnanlands, en betra nyršra. Haustiš varš hins vegar hagstętt, jafnvel tališ afbragšsgott vķšast hvar į landinu. 

Kristleifur Žorsteinsson į Stóra-Kroppi segir frį žessum vetri ķ stuttu mįli ķ ritinu „Śr byggšum Borgarfjaršar“ (2.bindi s.112-113): 

Žį er ótalinn sį veturinn sem er einstakur ķ sinni röš af fannkyngi og hagleysum. Žaš er 1919-1920. Žį fór öll jörš ķ kaf undir margfaldri snjóskorpu. Alltaf hlóš nišur dag eftir dag og viku eftir viku. Viš og viš komu blotar meš regnslyddu, sem stóšu einn til žrjį klukkutķma. Viš žį seig fannbreišan saman og fyrir žaš varš mögulegra aš komast yfir jöršina. Vķšast varš alhaglaust um mišjan desember og hvergi sį til jaršar fyrr en eftir mišjan einmįnuš og žį ašeins lķtiš eitt ķ lįgsveitum. Um sumarmįl fóru framdalabęndur aš reka hesta sķna į haga nišur um žęr sveitir, er fyrst fengu snapir. Aldrei kom hlįka, sem heitiš gęti, frį žvķ viku fyrir vetur, žar til fimm vikur voru af sumri. Žį var žó snjór farinn aš eyšast af lįglendi fyrir sólbrįš. Flestar įr lįgu undir sama ķs ķ fullar žrjįtķu vikur. Og Grķmsį ķ Lundarreykjadal var rišin į ķs, sem legiš hafši óhreyfšur į įnni ķ žrjįtķu og tvęr vikur. 

Lķk Žóršar bónda į Hęli ķ Flókadal var dregiš į sleša eftir óslitinni fannbreišu frį Hęli aš Reykjadalsį 20.maķ. Mótaši žį hvergi fyrir Geirsį, sem var į žeirri leiš, svo var fönnin žykk, sem yfir henni lį. Žess mį lķka geta, aš fannir lįgu vķša ķ fjallalautum og giljadrögum fram yfir réttir, fóru žį aš žišna fyrir heitum haustvindum. Og vorblómin, sem legiš höfšu allt sumariš undir fannfargi, tóku loks aš breiša śt blómkrónur sķnar. 

Fyrstu fimm mįnušir įrsins voru kaldir, sķšan kom hlżr jśnķ, hiti ķ jślķ og įgśst var ķ mešallagi og fjórir sķšustu mįnušir įrsins allir hlżir, október reyndar afburšahlżr, sį fimmtihlżjasti į landsvķsu frį upphafi męlinga. 

Mestur hiti męldist į Möšruvöllum ķ Hörgįrdal žann 11.jśnķ, 23,3 stig, en mest męldist frost į Grķmsstöšum į Fjöllum, -27,0 stig žann 14.febrśar. Eitt landsdęgurhįmark stendur enn frį žessu įri, frį 30.įgśst, en žį męldist hiti į Möšruvöllum 22,6 stig. 

Ķ Reykjavķk finnst viš leit enginn óvenjuhlżr dagur, en einn ķ Stykkishólmi, 25.október. Kaldir dagar finnast 11 ķ Reykjavķk, allir nema einn ķ fyrstu fimm mįnušum įrsins. Sį eini var 23.jślķ. Ķ Stykkishólmi voru 8 dagar óvenjukaldir. 

Fjórtįn dagar teljast óvenjusólrķkir į Vķfilsstöšum į įrinu. Žar į mešal ķ röš 30.aprķl til og meš 3.maķ og žrķr ķ röš 2. til 4.įgśst. Alla dagana mį sjį į lista ķ višhenginu. Žrįtt fyrir hina óvenjusólrķku daga ķ byrjun maķmįnašar varš mįnušurinn ķ heild óvenjusólarrżr. Ef viš lįtum męlingarnar į Vķfilsstöšum vera jafngildar sķšari męlingum var žetta žrišjisólarrżrasti maķ sem vitaš er um į žessum slóšum. 

Hęsti loftžrżstingur įrsins męldist ķ Stykkishólmi 17.febrśar, 1036,9 hPa, en sį lęgsti ķ Grķmsey 28.febrśar, 946,3 hPa. Mešalmįnašaržrżstingur var óvenjulįgur ķ marsmįnuši og sömuleišis var žrżstiórói einnig óvenjumikill ķ sama mįnuši. Desember var hins vegar óvenjurólegur hvaš žetta varšar. Október var óvenjuśrkomusamur sunnanlands, en aprķl hins vegar óvenjužurr. 

Sex dagar skila sér į stormdagalista ritstjóra hungurdiska, 10., 27. og 28.febrśar og svo žrķr ķ röš, 5., 6. og 7.aprķl. Lęgšin sem olli vešrinu 10.febrśar fór yfir landiš og var žį stormur af żmsum įttum. Žann 27.febrśar var vindur af sušaustri, en af sušvestri daginn eftir. Žann 5. aprķl var vindur af noršaustri, en af noršri žann 6. og 7. 

Janśar: Umhleypingasöm og erfiš tķš meš talsveršum snjó. Kalt.

Vešurstofa Ķslands var stofnuš 1.janśar ķ kulda og trekki. Morgunblašiš lżsir vešrinu žann 4.janśar: „Kuldar miklir hafa veriš um allt land undanfarna daga og stórhrķšar fyrir noršan“. Og žann 8. segir blašiš:

Umhleypingar hafa veriš hér undanfarna daga, rigningar, frost, bleytuhrķšar, hagl og žrumuvešur til skiptis. Į mįnudaginn [5.] var įkaflega hįlt į götunum og fengu žį margir slęma byltu og hlutu meiri og minni meišsl. Höfum vér heyrt um tvo, sem gengu śr liši, og eina konu, sem višbeinsbrotnaši.

Vķsir segir žann 14. aš Reykjavķkurhöfn sé full af krapi śt ķ hafnarmynni og hana hljóti aš leggja ef frostiš helst meš logni. Žann 21. segir Vķsir aš ķ gęrkveldi hafi gert ofsavešur af austri og haldist fram į nótt. Sķmslit hafi einhver oršiš - vešurskeyti hafi ekki borist.

Ķ kringum žann 20. varš mašur śti į leiš milli Hellna og Sands į Snęfellsnesi. Žann 21. strandaši breskur togari viš Garšskaga og žann 21. lenti vélbįturinn Faxi ķ vandręšum ķ illvišri į Breišafirši, en slapp viš illan leik inn til Patreksfjaršar. 

Frį Seyšisfirši fréttist žann 24. (Morgunblašiš 28.) aš um Austurland allt hafi aš undanförnu veriš versta ótķš og jaršlaust meš öllu. 

Žann 31. janśar segir Tķminn:

Śtsynningurinn sem einkenndi tķšarfariš ķ lok fyrri viku nįši fram ķ žessa meš mikilli vešurhęš; į mįnudag [26.] bregšur til noršanįttar meš vęgu frosti, sem helst alla vikuna en fer žó aldrei yfir 10 stig. Snjókoma flesta dagana į Austurlandi, annarstašar lķtil.

Febrśar: Mjög óhagstęš og stormasöm tķš meš miklum snjó. Kalt.

Žann 1. birtir Vķsir fréttir af vešurfréttum - Vešurstofan var aš bśa um sig - męlir aš žvķ er viršist meš sķstöšuspįm ķ fyrstu - en lesum alla greinina. Athugum aš enn var ekkert śtvarp - vešurskeytum dreift um landiš ķ gegnum sķmstöšvar og fréttablöš.

Nįkvęmari vešurathuganir. Frį 1. febrśar fylgir vešurskeytunum stutt lżsing į vešurlaginu, eins og žaš er samkvęmt vešurskeytunum į žeim tķma er athuganirnar eru geršar. Nś sem stendur eru athuganir žessar geršar klukkan 6 aš morgni, nema į Grķmsstöšum klukkan 8. Ķ vešurskeytalżsingunni veršur ašal-įherslan lögš į žaš, hvernig loftvogin stendur, og ef įstęša žykir til žess, hverjar breytingar hafi oršiš į henni 3 sķšustu stundirnar, įšur en athuganirnar voru geršar. Af žessu mį mikiš marka um vešurfariš į nęsta dęgri eša sólarhring. Ef nęstum žvķ sama vindstašan er į öllu landinu, veršur žess einnig oftast nęr getiš ķ vešurlżsingunni, į hvašan hann er. Hins vegar veršur žaš, sem sést beinlķnis af vešurskeytunum, svo sem hiti, śrfelli og vindmagn į stöšvunum, eigi endurtekiš, nema sérstaklega standi svo į, aš įstęša žyki, aš vekja athygli į žvķ.

Fyrst um sinn fylgir vešurlżsingunni enginn spįdómur um žaš, hvernig vešriš muni verša. Slķkir spįdómar eru nś sem stendur miklum vandkvęšum bundnir, og mundu ekki geta oršiš svo įbyggilegir, aš žeir kęmu aš verulegu gagni. En til žess er ętlast, aš žeir, sem hafa įhuga į žvķ aš vita um komandi vešur, geri sér aš venju aš athuga vešurlżsingarnar, og reyni aš finna ķ žeim nżjar reglur um vešurfariš. Fer žį varla hjį žvķ, aš menn hafi mikiš gagn af vešurlżsingunni, er žeir reyna aš sjį vešriš fyrir, žó aš žeir aušvitaš žar fyrir megi eigi vanrękja aš athuga žau vešurmerki, sem žeim eru kunn aš žvķ aš reynast vel.

Vķsir segir žann 3. aš snjóžyngsli séu nś oršin svo mikil į Hafnarfjaršarveginum aš illfęrt megi heita um hann į bifreišum. 

Fram į Siglufirši segir žann 8. frį ofsavešri sem žar hafi gert aš kvöldi ž.1. og hafi žaš haldist fram į nótt meš mikilli fannkomu. Sķšan hafi veriš dįgott vešur.  

Mikiš illvišri gerši žann 10. og 11. žegar mjög djśp og kröpp lęgš fór yfir landiš.

Fram segir frį vešrinu og afleišingum žess į Siglufirši og žar ķ grennd:

Sķšari hluta mįnudags [9,] gekk ķ noršaustan byl. Var ašfaranótt žrišjudags og žann dag allan, eitt meš mestu afspyrnurokum er hér koma. Fannkoman var mikil, en frostlaust aš kalla mįtti. Sjórokiš gekk hér yfir alla eyrina og langt upp ķ hlķšar, og brim var svo mikiš aš menn muna ekki slķkt, telja žaš hafa veriš mun meira en september-brimiš 1916. Vešrinu slotaši ašfaranótt mišvikudags [11.] , en hefir žó sķšan veriš rosafengiš. Nokkurt frost sķšustu daga, hęst um 8 grįšur, samtķmis hefur žaš fariš upp ķ 17 grįšur į Akureyri.

Skašar af völdum brimsins. Ennžį einu sinni hefur oršiš hér ķ Siglufirši töluveršur skaši, žar sem brimiš sópaši burt hinni stóru bryggju Thorsteinsens śti ķ Bakka, er žaš eignatjón svo žśsundum skiptir. Varnargaršurinn hefur og veriš mjög hętt kominn; hefur sjórinn grafiš sig undir hann į stórum svęšum og brotiš hann, og mun hann ekki žola mörg slķk įföll, enda gekk óbrotinn sjórinn yfir hann inn į tjarnir, svo hér žarf skjótra ašgjörša, og garšinn žarf aš hękka töluvert ef hann į aš koma aš tilętlušum notum. Eins og stendur žarf fólk śti į grandanum žrįsinnis aš flytja śr hśsum sķnum vegna sjįvarįgangs ef nokkurt brim er aš mun. Śr Ólafsfirši er oss sagt aš sjórótiš į žrišjudaginn hafi gert žar mikinn usla. Sett um skśra og tók śt śr einum žeirra nęr 5 skipspund saltfiskjar. Mótorbįtar sem uppi stóšu rótušust til og brotnušu nokkrir talsvert, og tvo róšrarbįta tók brimiš. Annars hefur óvešur žetta gengiš yfir alt land, en fregnir hefur mašur ekki af stöšum vķšar aš.

Austurland segir žann 14. frį vešri į Noršfirši:

Ķ ofsavešrinu ašfaranótt 11. ž.m. brann ķbśšarhśs Vigfśsar Jónssonar til kaldra kola. Varš litlu  bjargaš af hśsmunum, En mannbjörg varš. Ennfremur fuku žök af hśsum, og vélbįtur brotnaši. 

Žann 17. segir Morgunblašiš frį žvķ aš haršindatķš og jaršbönnum um allt Austurland. „Vélbįtar komast ekki hafna milli fyrir óvešrum. Vélbįt rak į land į Noršfirši og brotnaši hann ķ spón. Annan rak į land į Hįnefsstašaeyrunum og brotnaši hann einnig“.

Morgunblašiš getur žess ž.15. aš: 

Mastur loftskeytastöšvarinnar ķ Flatey į Breišafirši brotnaši ķ stormi 10. ž.m. Er žaš mjög bagalegt og mį bśast viš, aš nżtt mastur fįist ekki fyrst um sinn.

Tķminn getur žess žann 14. aš nokkrir skašar hafi oršiš ķ ofvirši af austri nś ķ vikunni. Róšrarskip braut ķ Vķk ķ Mżrdal og žrķr vélbįtar rįku į land ķ Sandgerši. 

Ķ lok mįnašarins eru daufar fréttir ķ Morgunblašinu [žann 27.] - fyrst er rętt um tķš austanfjalls, en sķšan ķ Skagafirši:

Tęplega mun ķ manna minnum hafa komiš annar eins jaršleysuvetur hér sunnanlands eins og nś. Vķša hér ķ austursveitunum uršu menn aš taka fé į gjöf um mišjan nóvember, og sķšan oršiš aš gefa inni. Er žvķ ekki aš furša, žótt allmjög saxist į heybirgšir manna, enda er nś sagt, aš žorri bęnda gefi eigi lengur en til mišgóu - ķ hįlfan mįnuš enn, eša žį. ķ mesta lagi žrjįr vikur, meš žvķ aš gefa frį kśm.

Frį Hofsós er sķmaš ķ fyrradag: - Um langt skeiš hefir ekki komiš annar eins snjór hér og nś. Er svo komiš, aš bęndur eiga erfitt meš alla ašdrętti, og ašrir žeir, sem žurfa aš flytja aš sér eldiviš, hey og ašrar naušsynjar. Og lķtur ekki śt fyrir aš neinn bati sé vęntanlegur ķ brįš, žvķ enn kyngir snjó nišur į hverjum degi. Er nś hrķšarvešur hiš versta meš nokkurri snjókomu. Ķs eru menn hręddir viš. En žó hafa engar fregnir borist um žann vįgest ennžį.

Žann 28.birtir Morgunblašiš śr vištali viš Sigurš Runólfsson kaupfélagsstjóra ķ Borgarnesi:

Žaš er ekki nema allt illt aš frétta, sagši Siguršur. Haršindatķš og slęmar samgöngur. Eg er kominn hingaš [til Reykjavķkur] ķ žeim erindageršum, aš reyna aš koma flutningi til Borgarness, en į žvķ eru mikil vandkvęši. Skipin eru hętt feršum vegna kolaleysis og nęr ókleift aš komast um Borgarfjöršinn į vélbįtum vegna ķss. - Er nokkuš talaš um heyžrot ķ sżslunum žarna efra? - Ekki er žaš nś enn. Flestir eša allir munu hafa nóg hey til innigjafar fram į pįska. En žótt menn vildi fį sér einhvern fóšurbęti, žį hamla žvķ flutningavandręši į sjó og landi. Žaš er nś svo mikill snjór efra, aš ófęrt mį kalla bęja milli. Og til dęmis um žaš get eg sagt yšur žaš, aš upp ķ Noršurįrdalnum er fannkyngin svo mikil, aš fjöldamargir sķmastaurar eru algerlega komnir ķ kaf ķ fönn.

Mjög djśp lęgš kom aš landinu ķ lok mįnašar. Hśn olli hlįku ķ Reykjavķk. Vķsir segir frį žann 29.:

Asahlįka var hér ķ gęrdag, mikil rigning og hvassvišri. Af žvķ aš snjór var nżfallinn, varš afskaplegur krapaelgur į öllum götum, og rann vatn sumstašar ķ kjallara. Loftvog stóš mjög lįgt.

Ķ frétt ķ Morgunblašinu 11. aprķl er sorgarfregn:

Žrjįtķu menn farast. Žvķ mišur eru menn nś oršnir śrkula vonar um aš žilskipiš Valtżr, eign Duus-verslunar muni koma fram. Lagši žaš śt héšan 21.febrśar eša fyrir rśmum sjö vikum og hefir skipsins hvergi oršiš vart sķšan 28. febrśar. Žį sįst til skipsins af öšrum skipum skammt frį Vestmannaeyjum. Er tališ lķklegt, aš skipiš hafi farist ķ ofsavešrinu 28.-29. febr. Hvergi hefir neitt rekiš śr skipinu svo menn hafi oršiš varir viš og er žvķ ekki fengin sönnun fyrir žvķ aš žaš hafi farist. En śtivistin er oršin svo löng, aš žaš er óhugsandi aš skipiš hafi komist af. Vistir eša vatn hafši skipiš ekki nema til venjulegrar śtiveru og mundi hvorttveggja fyrir löngu žrotiš ef skipiš vęri ekki lišiš undir lok. [Tķminn sagši mennina vera 29].

Mars: Mjög óhagstęš tķš, umhleypingar og jaršbönn. Alloft rigndi žó syšst į landinu, en śrkomuminna og betra eystra. Hiti nęrri mešallagi nyršra, en annars var fremur kalt.

Hrķšin ķ lok febrśar olli sķmabilunum Morgunblašiš segir frį žeim ķ fréttum žann 2., 4. og 5. mars:

[2.] Ekkert samband hefir veriš viš Seyšisfjörš undanfarna daga, svo sem séš veršur į žvķ, aš Morgunblašiš hefir engin sķmskeyti fengiš frį śtlöndum. Sķmastjóri tjįši oss ķ gęr, aš sķminn vęri slitinn į löngu svęši hér uppi į Kjalarnesi, į alls um 6 kķlómetra svęši. Fjöldamargķr staurar eru žar brotnir og vķša sjįst engir žręšir. Žeir eru grafnir ķ fönn eša foknir į burt. Viš Vestmannaeyjar er og heldur ekkert samband og óttast menn mjög aš žaš sé sęsķminn, sem slitinn er.

[4.] Bęjarsķminn hefir gengiš śr lagi į nokkrum stöšum, sérstaklega į Bergstašastręti. Liggur hann žar nišri į löngu svęši og er žaš bagalegt fyrir sķmanotendur. Tķšarfar hefir veriš nś aš undanförnu óvenjulega illt. Mun nś kominn meiri snjór hér ķ Reykjavķk en menn muna eftir. Yrši ekki sęldarfęri į götum höfušstašarins ef skyndilega gerši hlįku.

[5.] Ekki hefir enn veriš unnt aš gera viš sķmabilanirnar sem eru į ašallķnunni noršur og vestur. Stöšugir stormar og hrķšarvešur hefir verķš undanfarna daga og menn lķtiš getaš ašhafst. Į Hvalfjaršarströndinni er bilaš mjög vķša og į Kjalarnesi. Vantar bęši efni og menn til višgeršarinnar, en rįšgert er aš senda menn og efni į vélbįt upp ķ Hvalfjörš undir eins og vešriš batnar. Gjörla vita menn ekki, į hve mörgum stöšum sķminn er bilašur. En hann er bilašur vķšast hvar į allri leišinni frį Kjalarnesi og upp aš Stóra-Kroppi, en menn bśast og viš žvķ, aš žar fyrir noršan séu og mikil brögš aš skemmdum. Vestmannaeyjasķminn er og slitinn og óttast menn mjög, aš žaš sé sęsķminn sem er bilašur, og žį lķklegast aš botnvörpungur hafi slitiš hann. Efni kvaš vera hér fyrirliggjandi til žess aš gera viš hann, en žaš veršur vitanlega mjög dżr višgerš, žar sem leigja veršur til žess sérstakt skip. Frį landssķmanum fengum vér žęr upplżsingar ķ gęr, aš žetta vęri stęrsta sķmabilunin, sem oršiš hefši sķšan sķminn var lagšur. Mun lķša langur tķmi uns hann kemst ķ samt lag aftur alstašar, en ritsķminn ętti aš komast ķ lag aftur innan skamms. Sķminn er allstašar ķ lagi noršanlands og eins į Vestfjöršum. Er lķnan heil aš austan alla leiš aš Stóra-Kroppi.

Ķ sama blaši er frétt um skipskaša og vandręši:

Ķ fyrrakvöld lį viš sjįlft aš botnvörpunginn breska žann sem Björn Ólafsson er meš, ręki upp ķ Grandagaršinn, eins og getiš var um blašinu ķ gęr. Fór botnvörpungurinn „Rįn" til žess aš hjįlpa skipinu, en svo óheppilega tókst til, aš skipiš sigldi į vélbįt, sem lį vestur į höfn, og sökkti honum. Žó tókst aš draga hann austur aš steinbryggju įšur en hann sökk. Bįtur žessi heitir Elliši og er eign Sigurjóns Ólafssonar śtgeršarmanns. Ķ Sandgerši rak mótorbįt į land ķ fyrradag. Heitir sį Skalli og er af Mżrunum. Aš sögn er bįturinn mikiš brotinn.

Vķsir kvartar žann 3. mars:

Fįdęma ótķš hefir verķš hér undanfariš og fer alltaf versnandi. Ķ gęr skiptist į stórhrķš slydda og rigning. Ķ nótt var aftakavešur og i morgun hefir gengiš į meš dimmvišriséljum. 

Tķminn segir frį žann 6.mars (lķtilshįttar stytt hér):

Gefur ę ofan snjó į sjó og frżs jafnóšum, žvķ aš oftast blotnar ķ annan daginn. Illvišrin sem gengiš hafa undanfariš eru oršin meiri en flestir muna. Tjón margvķslegt var hér i höfninni ķ ofvišrunum. - Franskur botnvörpungur losnaši og rak į land viš hafnargaršinn. „Sušurland“ skemmdist töluvert, siglutré brotnaši o.fl. Skrśfan brotnaši af koksskipinu og vélbįtur, hlašinn heyi og skepnufóšri, sem įtti aš fara aš Gufunesi, sökk meš öllu saman. Sķmarnir hafa veriš bilašir ķ allar įttir frį Reykjavķk undanfarna daga, svo ekki hefir veriš hęgt aš nį sambandi nema til Hafnarfjaršar og Keflavķkur.

Haršindin. Hvašan, sem heyrist af landinu, eru sömu fréttir: haršindi, jaršbönn og yfirvofandi heyleysi, ef ekki skiptir brįtt um tķš. Mun įstandiš ķ mörgum śtigangssveitum vera mjög ķskyggilegt. Fannkyngi er vķša svo mikil aš bęndur eiga erfitt meš alla ašdrętti og póstar verša aš fara gangandi yfir heišar og fjallvegi.

Vķsir lżsir leišindum žann 10.:

Marahlįka og rigning var hér seinni partinn ķ gęr. Um mišaftan fór aš hvessa įkaflega af landssušri, en gekk i śtsušur seint į vökunni. Flughįlka var į götunum og illt umferšar žegar dimma tók. Fólk var eins og fjašrafok į hįlkunni, rennandi og dettandi, og mį mikiš vera, ef enginn hefir slasast.

Vķsir segir žann 12. aš bęrinn Grafardalur (sagšur ķ Skorradal) hafi veriš svo sokkinn ķ fönn aš fólk hafi ekki haldist žar viš og hrakist aš Draghįlsi fyrir um hįlfum mįnuši. Daginn eftir segir blašiš aš snjóžyngsli séu nś svo mikil aš skelft hafi yfir giršinguna um ķžróttavöllinn, en hśn sé um fjögurra įlna hį (2,5 m). 

Žann 18. mars segir Morgunblašiš frį heyžroti į Snęfellsnesi og skemmdum į hafnargarši ķ Reykjavķk:

Ķ sķmtali viš Stykkishólm ķ gęr fréttum vér aš margir bęir žarna į Snęfellsnesinu vęru žrotnir aš heyjum og vęru farnir aš fella eša skera. Og mjög margir bęir vęru aš leita hjįlpar hreppsnefndarinnar. Og einn bęr į Skógarströndinni kvaš hafa haldiš lķfinu nś um allangan tķma ķ nokkrum hrossum į tómum haršfiski. Eru žetta skuggalegar fréttir og žó ekki verri en viš var aš bśast. Og mį vęnta svipašra fregna śr fleiri stöšum, ef sama tķšarfari heldur enn įfram og nś hefir veriš undanfariš.

Örfiriseyjargaršurinn skemmdist dįlķtiš aš innan ķ śtsynningsbriminu sķšast ķ febrśar. Lętur hafnarstjóri gera viš skemmdirnar svo fljótt sem aušiš er.

Svo kom bloti - og hann olli vandręšum - Morgunblašiš segir frį ķ nokkrum pistlum:

[20.] Ekki hafši žķša stašiš nema nokkra tķma ķ gęr, er flestar götur voru oršnar fljótandi ķ krapavatni. Mun mörgum standa stuggur af vatnsgangi žeim, sem veršur ķ bęnum, ef snögg hlįka kęmi.

[24.] Įgęt hlįka var ķ gęr, žķšvindi og 6 stiga hiti žegar heitast var. Enda varš vķša vötnugt ķ bęnum. Fossandi lękir um göturnar og tjarnir žar sem afrennsli vantaši. Fyrir utan borgarstjóraskrifstofuna var vatniš ķ kįlfa og uršu menn aš vaša yfir til žess aš komast žangaš inn, žangaš til vašallinn var brśašur meš löngum stiga og flekum. 

Austurland segir žann 13. frį hrakningum:

Valdór Bóasson frį Reyšarfirši hugšist fara til śtlanda meš e/s „Island" og lagši af staš aš heiman aš morgni laugardags 6. ž.m. Hreppti hann villur og hrakninga mikla, lį śti um nóttina ķ ofsavešri žvķ hinu mikla er žį var. Kom hann hér laust fyrir hįdegi į sunnudag og žótti mönnum undravert aš hann skyldi hafa komist lķfs af ķ fįrvišrinu, žar eš hann villtist um nóttina į hinum afartorfęra fjallgarši, milli Mjóafjaršar og Seyšisfjaršar. Žykir żmsum sį fjallgaršur ill-fęr aš vetrarlagi aš björtum degi og žótt góšvišri sé. 

Fram segir frį skįrri kafla ķ pistli žann 20.mars:

Fremur hęg vešrįtta hér ķ Siglufirši fyrri part vikunnar en töluverš frost. Ķ gęr gekk ķ landįtt og er ķ dag komin asahlįka, sś fyrsta į vetrinum. Fréttir bęši austan og vestan herma hiš sama, allstašar hlįka, og er vonandi aš framhald verši į henni, žvķ vķša mun nś vera oršin brżn naušsyn į aš breytist til um tķšarfar. Um allt land hagleysur, og vķša svo mikil fannkyngi aš slķks eru engin dęmi, sumstašar sunnanlands voru sķmastaurar į kafi ķ fönn į löngum svęšum.

Mįnudaginn 29. mars fórst bįtur į Faxaflóa meš tveimur mönnum. Vķsir (1.aprķl) segir aš ofsavešur hafi skolliš į sķšdegis. 

Aprķl: Óhagstęš tķš, stormasöm og óvenju mikill snjór į jöršu žó śrkoma vęri ekki mikil. Kalt.

Austurland segir žann 10. frį snjóflóšaslysi sem varš žann 6.:

Į žrišjudaginn 6. ž. m. hljóp snjóflóš į bęndurna ķ Višvķk [ķ Skeggjastašahreppi] hér ķ sżslu, Ólaf Grķmsson og Sigurš Žorsteinsson. Beiš Ólafur bana af, en Siguršur fannst meš lķfsmarki, en tvķsżna er į lķfi hans. [Morgunblašiš segir žann 16. slysiš hafa veriš į Vopnafirši og bįšir mennirnir hafi lįtist, Austurland segir hins vegar žann 15. aš Siguršur sé kominn į fętur og slysiš hafi oršiš ķ Višvķk]. 

Pįskadag bar upp į 4.aprķl aš žessu sinni. Žį og nęstu daga į undan var sęmilegasta vešur. Vķsir segir žann 3.: „Góšvišri var hér bęnadagana og fjöldi fólks į götunum aš njóta góšvišrisins eins og į sumardegi. Fram į Siglufirši segir einnig frį blķšu žann 3.:

Indęlasta tķš žessa viku, undanfarna daga sólbrįš og hitar og vęg frost um nętur. Er vķša hér ķ firšinum aš byrja aš koma upp jörš. Vķša ķ sveitum vestur undan er og sögš komin besta jörš og aš sunnan er sögš góš tķš. Vonandi er kominn algeršur bati.

En batinn kom ekki heldur skipti aftur til haršinda og nś meš slęmum noršlęgum įttum. Kast žetta minnir aš mörgu leyti į pįskahretin fręgu 1917 og 1963 en var ķviš vęgara hvaš vešurhörku snertir. 

vi_1920-04-04

Hér mį sjį vešurkort sem sżnir vešriš į pįskadag 1920, teiknaš į hinni nżstofnušu Vešurstofu Ķslands. Žęr athuganir sem ritašar eru meš svörtu bleki eru vešurskeyti dagsins, athugun gerš kl.6 aš morgni. Žetta eru žęr athuganir sem lagšar voru til grundvallar „śtlitinu“ sem lesa mį nešst į myndinni. Athuganir sem eru ritašar meš blįu bleki voru settar inn alllöngu sķšar žegar vešurskżrslur höfšu borist frį stöšvunum. Žęr athuganir voru geršar kl.8. Eins og sjį mį af texta „śtlitsins“ er hér enginn grunur um yfirvofandi stórhret sem hófst žegar nęsta dag. 

Fram segir frį žann 10.:

Sķfeld noršanhrķš sķšan į annan ķ pįskum; hafa menn veriš hręddir viš aš ķsinn vęri aš reka aš landi, en ekki mun hann žó nįlęgur ennžį žvķ stórbrim hefur veriš į, og er, eins og aš haustdegi. 

Hvasst var ķ Reykjavķk og vķšar ķ rokinu og segir Morgunblašiš frį žann 7. og 8.:

[7.] Ķ rokinu ķ fyrrinótt rifnaši jįrn af svaršarskśr viš Spķtalastķg. Slöngvašist jįrniš į nęsta hśs, braut žar glugga og dyr og stórskemmdi hśsiš. Lį og viš aš meira slys yrši aš, žvķ aš tveir menn voru aš fara inn śr dyrum hśssins, sem jįrniš lenti į, en žeir sluppu ašeins inn įšur. 

[8.] Ķ noršanvešrunum undanfarna daga hafa allmikil brögš oršiš aš skemmdum į landsķmanum - ķ gęr var ekkert samband viš Seyšisfjörš og tališ aš sķminn vęri vķša slitinn milli Akureyrar og Seyšisfjaršar. Talsķmasambandi var ekki hęgt aš nį milli Boršeyrar og stöšvanna žar f'yrir austan til Akureyrar, en ašeins ritsķmasambandi. Enn fremur var sķminn til Stykkishólms slitinn einhversstašar į Snęfellsnesi og ekkert samband žangaš. Aftur į móti var samband viš Vestfirši og sömuleišis austur ķ sżslur. Getur vel dregist nokkra daga aš sķminn til Seyšisfjaršar komist ķ lag aftur. Bęjarsķminn hefir einnig slitnaš mjög vķša undanfarna daga, en žó vķšast hvar oršiš gert viš hann jafn haršan.

Stormurinn og gluggarnir. Ķ ofsavešrinu ķ gęr [7.] lį viš sjįlft aš alvarlegt slys yrši ķ Austurstręti. Mašur nokkur var į gangi fyrir framan verslun Įsgrķms Eyžórssonar. Kom žį allt ķ einu bylur og svipti glugga śr hśsinu og lenti hann į höfši mannsins. Féll hann til jaršar og sęršist į höfši. En var žó ekki verr farinn en žaš, aš hann gat gengiš til lęknis meš hjįlp tveggja manna.

Žann 4. maķ birtir Morgunblašiš bréf śr Skagafirši dagsett 9.aprķl:

Vetur žessi hefir veriš mesti jaršbannavetur sem komiš hefir hér ķ žeirra manna tķš, sem nś lifa hér. Góšvišri var hér um bęnadagana og kom žį allvķša upp dįlķtil jörš, en į annan ķ pįskum var komin noršanstórhrķš meš ofsavešri, fannkomu og frosti og sķšan hefir hśn haldist. Vķša er fariš aš gefa fénaši mat og ef žessi tķš helst žennan mįnuš śt, er heyskortur vķs hjį fjöldanum.

Žann 10. segir Morgunblašiš frį žvķ aš vart hafi oršiš viš hafķs fyrir utan Ķsafjörš. 

Haršindapistill er ķ Morgunblašinu žann 15.aprķl:

Svo sem marga mun hafa grunaš, varš kuldakastiš sķšasta nęrgöngult mönnum til sveita. Hefir allvķša frést um heyžrot og bjargarleysi fyrir bśfénaš manna. Verst mun įstatt ķ sveitunum kring um Breišafjörš. Höfum vér nokkurn veginn įreišanlegar heimildir fyrir žvķ, aš žar muni vera bśiš aš skera svo mjög nišur saušfé į mörgum bęjum, aš ekki séu nema um 20 kindur eftir į bę. Og žęr viš lķtil eša engin hey. Kvaš Gufudalssveitin hafa oršiš verst śti. Hestar hafa veriš reknir langar leišir žar sem helst var vottur einhverrar snapar. En žį skorti hśs fyrir žį. Voru žeir žį birgšir ķ snjóhśsum. Mun žaš fįtķtt, ef ekki einsdęmi hér į landi, žó snjóaland sé. Śt ķ eyjar hafa Breišfiršingar komiš allmiklu af fénaši. Veršur bann aš bjargast žar į guši og gaddi. Matarlitlir munu og Breišfiršingar vera sumstašar. Lögšu žeir śr einum hreppi fyrir skömmu śt ķ Flatey aš sękja mönnum og skepnum björg. En tepptust ķ 3 vikur, fengu engan mat og uršu aš skera, žegar heim kom, til aš létta į heyjum og sjįlfum sér til bjargar. Hrķšarvešur var į Noršurlandi ķ gęr. 

Ķsafold segir fréttir śr Svarfašardal žann 19.aprķl:

Tķšarfariš hefir žennan vetur gengiš hart aš sveitarmönnum, einkum žeim sem hafa bśstofn fyrir aš sjį, Mun ekki aušmunašur annar eins snjór og nś er hér. Žó hafa snjóžyngsli ekki veriš hér svo tilfinnanleg ķ allan vetur. Verstir hafa veriš umhleypingarnir og hlįkublotarnir sem brętt hafa annaš slagiš og sķšan hefir allt hlaupiš ķ gadd svo algerš jaršbönn hefir oftast veriš nema į skįstu śtbeitarjöršum. Er žvķ oršinn langur innistöšutķmi. 

Ķ sama tölublaši Ķsafoldar eru sķšan fréttir af hafķs:

Norskt hvalveišaskip lenti ķ hrakningi noršur aš Jan Mayen nś fyrir skemmstu. Žar varš fyrir skipinu föst ķshella. Skipiš fylgdi svo ķsröndinni óslitinni sušvestur frį eynni alla leiš aš Horni. Žar var ķsinn landfastur, svo aš skipiš komst ekki vestur fyrir. Skipstjóri lét žį snśa viš og hélt til Siglufjaršar. Žangaš kom skipiš ķ gęrmorgun. Į leiš frį Horni austur meš landinu uršu tvęr ķsspangir fyrir skipinu, žó var sį ķs ekki mjög žéttur.

Hafķshrafl fyrir Noršurlandi. Frį Blönduósi var oss sķmaš ķ vikunni aš žašan sęist hafķshrafl śti ķ Hśnaflóa. Žį sį mašur sem var į ferš śr Trékyllisvķk til Hólmavķkur, töluvert ķshrafl inn undir Reykjarfirši. En vešur var dimmt svo ekki sįst til hafs, en menn nyršra byggja aš eigi séu mikil brögš aš hafķs, enn sem komiš er, og draga žeir žį įlyktun af žvķ aš töluvert brim fylgdi noršanstorminum um daginn.

En hafķsmagniš reyndist lķtiš. Morgunblašiš segir žann 24. aš vķst megi telja aš hafķs sé enginn aš rįši hér viš land. Daginn eftir segir blašiš frį žvķ aš ašfaranótt 24. hafi veriš sś fyrsta frostlausa į vorinu. Götur žķšar og tjarnir ólagšar. 

Fram segir žann 1. maķ aš žann 24. hafi vešur enn snśist til verri vegar „ ... og hefur sķšan mįtt heita óslitin noršanhrķš meš töluveršu frosti, heldur kuldaleg sumarvešrįtta. Fyrst ķ dag, aš dįgott vešur mį kalla“. 

Morgunblašiš er 1. maķ meš žęr fréttir frį Žingeyri (30.aprķl) aš žar vęri stórhrķš öšru hvoru og fannburšur nokkur. Žann 4. segir blašiš ķ fréttum frį Hvammstanga: „Sķfelldir noršankuldar ganga hér og haglķtiš vķša“.

Maķ: Fremur óhagstęš tķš og köld.

Morgunblašiš segir frį žvķ žann 6.maķ aš žrjś bjarndżr hafi gengiš į land af ķsnum į Vestfjöršum og eitt žeirra veriš skotiš. 

Vķsir segir žann 7.maķ aš snjór hafi falliš ķ Reykjavķk ķ nótt og ķ morgun svo jörš varš alhvķt. 

Žann 12.maķ segir Morgunblašiš fréttir af ķsnum į Tjörninni:

Ķsinn į tjörninni er nś loks allur brįšnašur og drengir farnir aš sigla skśtum sķnum um hana. Vinna ķ kįlgöršum er aš byrja į stöku staš ķ bęnum. Er žaš óvanalega seint, žvķ um žetta leyti er venja aš bśiš sé aš stinga upp garša vķšast hvar ķ bęnum.

Žann 14.maķ fannst snarpur jaršskjįlfti ķ Reykjavķk svo menn fullyrtu aš annar meiri hefši ekki oršiš sķšan 1896. (Morgunblašiš žann 15.maķ). 

Tķminn segir frį 15.maķ:

Kuldar hafa veriš fram yfir mišja viku og hvķtnaš jörš hér viš og viš. Brį til landsynnings į föstudag meš töluveršri śrkomu og stormi. Ķ tśnum er ekki nema rśmlega oršiš ristužķtt og vottar rétt fyrir gręnu kögri undir göršum.

Viku sķšar segir sama blaš frį žvķ aš engir garšar muni enn klakalausir. En undir Eyjafjöllum séu tśn algręn oršin. 

Žann 20.maķ segir Morgunblašiš aš daginn įšur hafi veriš kalt vešur og hrķšarfjśk öšru hvoru. Enn fannst jaršskjįlfti. Sama dag segir Vķsir undir fyrirsögninni „Snjóar enn!“:

Snjór kom śr lofti hér ķ bęnum ķ gęr, en festi ekki į jöršu. Į Noršurlandi var talsverš fannkoma i fyrrinótt og jörš alhvķt um morguntķma.

Žann 12.įgśst birtir Tķminn pistil undir fyrirsögninni „afleišingar vetrarins“.

Lengi veršur hann ķ minnum hafšur sį langi snjóavetur sķšasti. Mį nś enn tvennt nefna til marks um haršindin. Annaš er žaš, aš tófur hafa oršiš hungurmorša a.m.k. į Snęfellsnesi og mun žaš sjaldgęft. Sįust žęr um hįbjartan dag nišur viš bęi į Skógarströnd. Ķ vor fannst dauš tófa heima viš fjįrhśsvegg į Hofstöšum ķ Miklaholtshrepp. Bįšar hafa drepist śr hungri. Hitt sem nefna mį er žaš, aš vķša um land sést nś mjög lķtiš af rjśpu og halda menn aš hśn hafi falliš stórkostlega ķ vetur. Į Skógarströnd er t.d. vant aš vera afarmikiš um rjśpu. Žar hefir ekki sést nema ein einasta rjśpa ķ allt vor og sumar. Į feršalagi sem ritstjóri žessa blašs fór noršur į Akureyri og aftur sušur og öšru um Borgarfjörš og sķšan yfir Uxahryggi og Mosfellsheiši, sį hann ekki eina einustu rjśpu. Vęri fróšlegt aš fį um žetta fréttir vķšar af landi. — Sömuleišis vęri fróšlegt aš frétta um afkomu hreindżra į žessum vetri, og męlist Tķminn til aš fį fréttir um žaš.

Jśnķ: Žurrt fyrri hlutann, en sķšan heldur meiri śrkoma. Fremur hlżtt.

Morgunblašiš segir af góšri tķš žann 2. og 6.jśnķ:

[2.] Tśn öll hér ķ bęnum og nįgrenninu hafa gręnkaš mjög og sprottiš sķšustu dagana, og blóm eru aš koma upp ķ göršum.

[6.] Vešriš hefir veriš óvenjulega gott sķšastlišna viku, en sólskinslķtiš. eru nś śtsprungnar sóleyjar į nokkrum tśnum hér ķ bęnum.

Vel višraši eystra aš sögn Austurlands žann 19.jśnķ:

Einmuna tķš er nś hér austanlands, til lands og sjįvar og mį segja aš įgętlega hafi ręst śr vandręšum žeim, sem helst leit śt fyrir aš almenningi mundi aš höndum bera.

Vķsir lżsir vešri ķ Reykjavķk žann 17.jśnķ (žann 18.):

Ķ gęr var eitthvert besta og blķšasta vešur, sem hér getur komiš, sólskin allan daginn og hitinn nęr 20 stig ķ forsęlu, mešan heitast var.

Einnig voru góšar fréttir frį Siglufirši žann 12. og 19. jśnķ - Fram lżsir:

[12.] Einstök stilling til lands og sjįvar og sterkjuhiti į hverjum degi. Žį er žaš fyrst ķ žessari viku aš kalla megi aš góš jörš sé komin hér til dala. Fjįrhöld hér nęrlendis eru ķ allra besta lagi, sem algjörlega mį žakka hinum óvenju hagstęša bata.

[19.] Sama góša tķšin og gręnkar jörš jafnóšum og snjóa leysir; er vķša viš sjó kominn besti gróšur fyrir allar skepnur. Eru nś fannžyngsli vķša til dala hér nęrlendis.

Sķšan tók heldur sķšra viš aš sögn blašsins (26.jśnķ):

Sķšastlišna sunnudagsnótt [20.jśnķ] gekk ķ versta noršanstórvešur sem hélst fram į mįnudag, sķšan dįgott vešur, en heldur kaldara žó žessa viku en undanfariš, samt mišar gróšri vel įfram.

Slys. Ķ noršangaršinum um sķšustu helgi vildi žaš sorglega slys til aš mann tók śt af vélskipinu „Flink“ frį Akureyri, fyrir Vesturlandi; nįšist hann ekki aftur. Hann hét Stefįn Sigmundsson frį Austarahóli, Flókadal ķ Fljótum, ungur mašur ókvęntur. Skipiš kom meš brotiš mastur og illa til reika inn til Ķsafjaršar į mišvikudag.

Morgunblašiš segir af leifum af snjóžyngslum ķ fréttum žann 8. og 16.jśnķ:

[8.] Snjóžyngsli eru enn vķša śti um land. Ķ Reykjarfirši var ekki fariš aš lįta śt fé fyrr en ķ fimmtu viku sumars, og enn kvįšu žar vera hśs i kafi vķša, sem lįgt standa.

[16.] Bifreiš fór ķ fyrsta sinni į žessu sumri yfir Hellisheiši ķ fyrradag. Sagši bifreišarstjórinn Gunnar Ólafsson, aš heišin mętti heita alófęr vegna skafla. Varš hann į tveim eša žrem stöšum aš aka langa leiš utan viš veginn.

Jślķ: Óžurrkatķš į Sušur- og Vesturlandi, allgóš tķš nyršra og eystra. Hiti ķ mešallagi.

Fram segir žann 10.jślķ aš vešrįtta sé hęg og hlż į Siglufirši, en žoka sé um nętur. Śrfelli hafi gert Žann 17. eru žokur tķšar og austanstormar til hafsins en góš tķš til landsins. Viku sķšar, žann 24. eru sķfelldir stormar til hafsins, žokur og śrfelli žessa viku, og svo kalt aš snjóaš hefur ķ fjöll öšru hvoru.   

Morgunblašiš segir žann 25.jślķ:

Kuldatķš var svo mikil į Noršurlandi sķšari hluta sķšustu viku, aš ķ Laxįrdal ķ Skagafirši snjóaši allt ofan aš bę einn daginn. Grasspretta kvaš žó vera allgóš, en óžurrkasamt um nokkurt skeiš fyrirfarandi.

Įgśst: Óžurrkar į Sušur- og Vesturlandi eftir sęmilega žurrkglennu ķ byrjun mįnašar, en gott nyršra og eystra. Hlżtt nyršra, en hiti annars ķ mešallagi.

Morgunblašiš segir enn frį leifum af snjóalögum vetrarins žann 18.įgśst:

Landlęknir er nżkominn śr eftirlitsferš um Snęfellsnes. Sagši hann tķšindamanni Morgunblašsins aš hann hefši séš vetrarskafla alveg nišur viš sjó ķ Berufirši, Króksfirši og Gilsfirši. Ķ Saurbęnum innarlega, žar sem Hvķtidalur er hafi veriš stór snjóskafl alveg viš tśniš. Kvašst hann hafa spurt bóndann žar hvenęr tekiš hafi af tśninu og fengiš žaš svar, aš tśniš hafi veriš oršiš alautt ķ 11. viku sumars. Mun žetta vera nęr einsdęmi. Grassprettu sagši landlęknir allgóša vķša, en nokkuš misjafna žó. Veturinn sķšasti var einhver haršasti vetur sem menn muna.

Morgunblašiš segir žann 24. frį skipsstrandi viš Kötlutanga [hugsum til žess aš hann var ašeins 2 įra gamall og meiri en nś er] og öšru ķ Keflavķk:

Ašfaranótt sunnudagsins [22.įgśst] strandaši danskt seglskip į Kerlingardalsfjörum vestanvert viš Kötlutanga. Vešur var hiš versta, sjógangur mikill og brim og žoka į. Skipiš heitir „Haabet“ og var hlašiš kolum frį Bretlandi til Reykjavķkur. Skipverjar voru alls 7 į skipinu en ašeins 4 žeirra komust lķfs af, og er skipstjórinn einn žeirra.

Skipstrand. Ķ fyrrinótt [spurning hvort žaš er 22. eša 23.įgśst] rak danska seglskipiš „Hebe" į land ķ Keflavķkurhöfn og brotnaši mjög. Kom žaš žangaš fyrir nokkru, fermt salti til Matthķasar Žóršarsonar, og var nęr helmingur farmsins kominn į land. Ofsarok skall į og er skipverjar sįu aš skipiš var fariš aš reka, fóru žeir į skipsbįtnum ķ land, en litlu sķšar var skipiš komiš upp ķ kletta.

Morgunblašiš birtir heyskaparfréttir śr nįgrenninu žann 25.įgśst:

Sneggja er sögš ķ nįlęgum sveitum og hefir heyskapur yfirleitt gengiš illa žaš sem af er.

Svipaš er aš heyra hjį Tķmanum žann 21.:

Kališ ķ tśnum hér syšra hefir mjög vķša reynst aš mun verra en ķ hitt eš fyrra [1918].

September: Nokkuš góš tķš, en śrkomusöm. Fremur hlżtt.

Žann 17. segir Morgunblašiš af berjasprettu:

Hvern góšvišrisdag streymir fólkiš héšan śr bęnum um žessar mundir upp ķ Mosfellssveit ķ berjamó. Segja menn, aš óvenjumikiš séum krękiber į žessu įri, en blįber hafa eigi žroskast til fulls ennžį.

Žann 24. september segir Vķsir af eldingatjóni:

Ķ morgun sįust hér eldingar ķ sušri og fylgdu žeim miklar žrumur. Skömmu sķšar fréttist, aš eldingu hefši slegiš nišur ķ sķmaleišsluna sunnan til ķ Hafnarfirši. Kom hśn ķ fjóra sķmastaura og klauf tvo žeirra aš endilöngu nišur ķ jörš, en sķmasamband slitnaši viš allar stöšvar sunnan Hafnarfjaršar. Allir eldingavarar žar į sķmastöšinni brunnu ķ sundur, og nokkur sķmanśmer komust śr lagi. Eldingunni hafši og slegiš nišur ķ tśn ķ Hafnarfirši og valdiš žar nokkrum jaršspellum.

Morgunblašiš segir žann 25. af aftakavešri og eldingum:

Aftakavešur var hér ķ fyrrinótt, rokstormur af sušaustri meš śrhellisrigningu. Um kl.8 aš morgni voru žrumur og eldingar, en žaš er sjaldgęft ķ žessu landi. Sló einni eldingunni nišur viš Óseyrarlęk viš Hafnarfjörš og gerši žar usla nokkurn, braut 7 sķmastaura mešal annars, en eigi hefir frést um aš nokkurt manntjón hafi oršiš.

Vķsir birtir žann 27. višbótarfrétt um eldingarnar:

Mašur og kona voru aš talast viš ķ sķma hér i nįgrenninu žegar žrumurnar gengu į föstudaginn, og uršu bęši fyrir sterkum rafmagnsstraum af völdum eldingarinnar. Konan kastašist śt i horn frį sķmanum, en mašurinn hafši eitthvaš meišst. - Fólk ętti aš hafa žaš hugfast, aš žaš er talinn mesti lķfshįski aš tala ķ sķma ķ žrumuvešrum og viš žvķ varaš ķ sķmaskrįnni.

Žann 25. fjallar Tķminn um tķšina:

Sķšan ķ įgśstbyrjun hefir heyskapartķš veriš afar óhagstęš um allt Sušurland og hey hrakist vķša aš miklum mun. Um sķšustu helgi komu fįeinir žurrir dagar og hjįlpušu žeir mikiš. Gįtu žį margir nįš heyjum og lokiš sér af fyrir réttirnar. Sķšan um mišja viku hafa veriš stórvešursrigningar į hverjum degi. Žaš var fróšleg mynd um aš bera saman heyskapartķšina nyršra og syšra, aš vera staddur nišur [viš uppskipun śr] Lagarfossi um daginn. Var veriš aš flytja į land śr skipinu hvanngręnt, ilmandi og įgętlega žurrt hey noršan śr Eyjafirši, en į bęjarbryggjunni voru heyfarmar śr nįgrenninu: hįlfgert eša algert votaband, gulnaš og fślt hey og stórkostlega skemmt.

Morgunblašiš segir 1.október:

Mjög skiptir ķ tvö horn um tķšarfar į Noršurlandi og Sušurlandi. Žegar žrumur og eldingar geisušu hér sķšast og ollu skemmdum, og ofsastormur var į, var hiš mesta blķšvišri į Noršurlandi, sólskin og logn segir mašur ķ sķmtali hingaš, sem var į ferš yfir Siglufjaršarskarš sama morguninn og eldingarnar voru hér.

Október: Góš tķš og lengst af mjög hlżtt. Mjög śrkomusamt į Sušur- og Vesturlandi.

Morgunblašiš heldur įfram aš bera saman tķš syšra og nyršra ķ pistlum žann 6., 10. og 15. október:

[6.] Žurrkar voru um helgina sķšustu [2. til 3.] og munu menn hafa reynt aš nota žį til žess aš bjarga einhverju af heyjum sķnum. Ķ gęr byrjaši aftur sama votvišriš. Sumstašar žar sem engjar eru blautar, kvaš vera mjög erfitt aš bjarga heyinu, žvķ aš allt er žar į floti. Bęndur hér sunnanlands kvaš vķša vera mjög illa staddir, vegna žess aš heyskapurinn hefir brugšist svo hrapallega. Svo er sagt, aš margir muni verša aš hętta bśskap vegna heyskorts. Heyrst hefir aš Hvolhreppurinn eystra sé sérstaklega illa staddur, en nįkvęmar fregnir höfum viš ekki fengiš žašan.

[10.] Vešriš hefir veriš votvišrasamt sķšan um sķšustu helgi og rignt į hverjum degi. Hlżtt hefir žó veriš ķ vešri oftast nęr. Til dęmis var ķ gęr 10 stiga hiti hér. Į Akureyri voru 14 stig og į Seyšisfirši 17 stig ķ gęr kl.4. Menn eru aš vona aš hann létti upp ķ dag, eftir žeirri reglu aš best sé vešur um helgar ķ óžurrkum.

[15.] Blķšvišri hafa nś veriš ķ allt haust į Austurlandi. Daginn sem Gullfoss lį į Seyšisfirši, voru 19 stig ķ forsęlu žegar heitast var. Ekki hefir hvķtnaš į fjallatindum ennžį, en óšum žišnaš gömlu fannirnar, sem voru óvenju miklar fram eftir sumri eftir snjóaveturinn sķšasta. Austurvöllur sprettur nś óšum ķ blķšvišrinu og sjįst žar nżśtsprungnir fķflar.

Morgunblašiš segir žann 21. frį fyrsta snjó haustsins į Akureyri:

Akureyri ķ gęr. Fyrsti snjórinn į haustinu féll hér ķ fyrradag [18.]. Varš alhvķt jörš og vetrarlegt. Annars er vešriš dįgott og hefir veriš ķ nęr allt haust. 

Vķsir segir frį hvassvišri ķ frétt žann 26.október:

Allmikiš hvassvišri var hér ķ gęrkveldi og nótt, en ekki hefir frést um skemmdir af žvķ. Vert er aš vekja athygli į žvķ, aš margt lauslegt liggur hér umhverfis hśs ķ bęnum (einkum žau, sem ķ smķšum eru), svo sem bįrujįrn, tómir kassar o.fl. og feyktist sumt af žvķ um göturnar ķ gęrkveldi. Stórslys geta hlotnast af žesskonar hendingum, einkum žegar dimma tekur. Lögreglan žyrfti aš lįta eigendur hirša allt slķkt rusl, įšur en nęsta vešur feykir žvķ um göturnar.

Nóvember: Góš tķš, fremur žurrt nyršra. Hlżtt.

Morgunblašiš segir žann 5. frį fyrsta snjó haustsins ķ Reykjavķk: 

Snjór sįst hér į jörš ķ fyrsta skipti ķ haust ķ fyrrakvöld seint. En horfinn var hann strax og sól kom upp ķ gęrmorgun.

Vķsir segir frį snöggri hįlku ķ sama skipti (4.nóvember):

Flughįlka var į öllum götum ķ morgun. Mönnum og hestum varš vķša fótaskortur og bifreišar komust ekki nema'nokkra fašma upp Bakarastķg og runnu žį aftur į bak nišur į jafnsléttu. En žęr voru fljótt „jįrnašar", kešjum brugšiš į afturhjólin og fóru žęr svo ferša sinna.

Žann 10. segir Morgunblašiš svo frį žvķ aš Tjörnina hafi lagt ķ fyrsta skipti į vetrinum og daginn eftir er sagt frį snöggri haglhvišu žann 10., lķkast žvķ sem smįgrjót hryndi śr loftinu. Hagliš žótti óvenjulega stórt. 

Fram segir frį žann 6.nóvember:

Sķšastlišinn sunnudag [31.október] gerši hér töluvert noršaustanvešur meš sjógangi, og bjuggust menn viš aš nś mundi ętla aš breyta til um tķšarfar, en žaš er eins og nś geti ekki oršiš vont śr neinu, og datt vešriš nišur strax sama daginn, og hefur sķšan veriš stillt og gott vešur, sólskin į hverjum degi og vęg frost um nętur, nefnilega, sama einmuna góša tķšin. Til berja var fariš hér ķ Siglufirši i gęrdag 5.nóvember og voru berin alveg óskemmd, mun slķkt ekki oft henda.

En heldur lakara var hljóšiš ķ sama blaši viku sķšar, 13.nóvember:

Um sķšustu helgi reiš veturinn ķ garš, hefur töluveršur snjór falliš žessa viku, en frost hafa veriš vęg. Sķšastlišna nótt var hér afspyrnurok stóš austan hér ķ firšinum, en til hafsins hefur veriš noršanvešur, og er hér stórbrim ķ dag, og hrķšarvešur noršan. Varnargaršurinn er allur meira og minna aš eyšileggjast, hafa bęst ķ hann stór göt, og sprungur vķša, ķ morgun.

Austurland segir frį hinni bestu tķš eystra žann 20.nóvember:

Tķšarfariš hér eystra er nś hiš besta, oršiš alautt į nż. Einstakt mun žaš hér į Ķslandi, aš rósir springi śt śt ķ göršum ķ nóvembermįnuši. En eigi fyrir meira en hįlfum mįnuši, voru tekin hér ķ garši Stefįns Th. Jónssonar nżśtsprungin, erlend rósablóm.

Žann 18. segir Vķsir frį illvišri:

Aftaka sušaustanvešur gerši hér ķ gęrkvöldi og stóš fram yfir mišnętti. Tvo mótorbįta rak ķ land viš Grandagaršinn; annar žeirra var Valborg frį Akranesi, hinn heitir Įlftin. Tvęr fiskiskśtur slitnušu śr noršurgaršinum en skemmdust ekki. Tveir mótorbįtar sem lįgu fyrir akkerum, slógust saman og skemmdust nokkuš.

Žann 20. segir Fram į Siglufirši frį hvassvišrum žar um slóšir, sķmslitum og hręvareldum:

Noršan-bleytuhrķš og rok hélst fram į mįnudag [16.nóvember], sķšan fremur umhleypingasamt, en frost alltaf mjög vęg, og oft hlżtt ķ vešri. Ķ Fljótum varš haglaust meš öllu nokkra daga, en nś mun žar žó snöp fyrir hross aftur.

Sķmslit. Ķ ofsavešrunum um sķšustu helgi hafa sķmslit og ašrar bilanir į sķmanum oršiš vķša um land. Ķ Fljótum uršu skemmdirnar miklar og į mörgum stöšum, żmist undan krapžunga į žrįšunum, eša žį aš vešriš skekkti til og skók staura svo aš allt slitnaši nišur. Einn staurinn rétt viš stöšina ķ Haganesvķk kipptist upp meš rótum og fluttist fleiri mannslengdir og skruggur og eldingar rišu gandreiš į sķmanum um Fljótin og geršu spellvirki. Sambandslaust var héšan śr Siglufirši, frį žvķ į sunnudagsmorgun og žar til ķ fyrradag, en nś mį heita aš sķminn sé ķ lagi aftur. Undarlegt fyrirbrigši mį žaš kalla og ekki gott aš vita hvaš valdiš hefur, aš eitt kvöldiš nś ķ vikunni, logaši į sķmažrįšunum į löngu svęši austur af Haganesvik. Vešur var hiš besta, og var svo bjart af logum žessum sem beit lżsa rafljós. Staurar allir og žręšir voru mjög hlašnir krap-klessingi og var sjón žessi, sem stóš góša stund hin einkennilegasta. Getur hafa veriš leiddar aš žvķ, aš skeš geti, aš viš hér ķ Siglufirši höfum, af rķkdómi vorrar nįšar mišlaš Fljótungum ljósum žessa kvöldstund frį rafstöš vorri. Hér hefur slķkt hent aš sķmažręšir hafa logaš og sprengingar oršiš, ef rafleišslužręšir hafa lagst į sķmažręšina og ķ žetta sinn hafi žį meš undarlegheitum, žręširnir logaš alla leiš inn yfir fjall. įn žess žó aš vér yršum varir nokkurra stórmerkja. Ekki skal śr žvķ leyst hér. En ķ žessu sambandi skal bent į, aš mjög hęttulegt getur veriš aš ekki sé svo tryggilega um bśiš aš žręšir žessir geti aldrei „slegist saman“, žvķ sé hugsanlegt aš meš žessu móti geti borist eldur meš sķmažrįšunum ķ hśs manna, geta hér einhverja góša kvöldstund öll hśs sķmanotenda ķ žessum bę, stašiš ķ björtu bįli.

Žann 28. segir Morgunblašiš frį hęttulegri hįlku ķ Reykjavķk. 

Desember: Góš tķš lengst af. Fremur hlżtt.

Enn lżsir Fram į Siglufirši afburšatķš žann 4.desember:

Sama góša tķšin, ķ dag er hér sunnanhlįka og 11 stiga hiti. Til marks um hve einmuna góš og hlż vešrįtta hefur veriš hér ķ haust og žaš sem af er vetrinum mį geta žess aš: Mašur sem kom śr Fljótum hingaš til Siglufjaršar sķšastlišinn mįnudag, 29. nóvember,  tķndi į leišinni alveg óskemmd ber. Ķ dag 4. desember eru hér ķ garši einum blóm („Bellis“) aš springa śt. Śr sama garši voru ķ dag teknar upp fullžroskašar hreškur (Radiser) sem sįš var til ķ september. Alt mun žetta sjaldgęft og lķklega eindęmi hér noršanlands.

Žann 6. segir Vķsir frį žvķ aš 11 stiga hiti hafi veriš į Seyšisfirši ķ gęr og litlu kaldara į Akureyri. Blašiš bętir žvķ viš aš žaš muni fįtķtt aš hiti sé svona hįr hér į landi um žetta leyti įrs. Daginn eftir segir Vķsir frį logndrķfu ķ Reykjavķk og nś sé alhvķt jörš. 

Morgunblašiš segir frį hrķš nyršra žann 9.:

Stórhrķš var į Noršurlandi sķšari hluta dag ķ gęr. Er žaš fyrsta hrķšin, sem žar hefir komiš, og žvķ algerlega snjólaust žar til žessa. Hefir engin skepna fengiš žar strį śr jötu enn nema nautgripir.

Verkamašurinn į Akureyri segir frį žann 16. desember:

Hvassvišri af sušvestri gerši hér į mįnudagsnóttina [13.], er hélst til morguns. Dynjandi rigning fylgdi į eftir. Rśšur brotnušu i hśsum og svaršarhlašar hrundu og skemmdust vķša. Į žrišjudagsnóttina féll mikill snjór. Frostleysur alla daga.

Fram segir į ašfangadag:

Noršan-stórhrķš, meš ofsaroki viš og viš mįtti heita óslitin frį žvķ į laugardag [18.] og fram į mišvikudag [22.], og er nś hér kominn töluveršur snjór. Ķ gęr og ķ dag bjart og gott vešur en frosthart nokkuš, var ķ gęrmorgun 13 stig, ķ dag aftur hlżrra.

Tķminn segir į ašfangadag aš frost og stillur hafi veriš alla vikuna og aš fariš sé aš taka ķs af Tjörninni, en vandręši hafi veriš aš skapast vegna ķsleysis. 

Žann 27. segir Vķsir frį jólavešrinu:

Jólavešriš var kyrrt og fagurt, frostlķtiš, heišskķrt, ofurlķtill snjór į jöršu og tungliš ķ fyllingu. Sķšdegis ķ gęr gerši austanvešur og frostleysu.

Daginn eftir segir blašiš frį žvķ aš sjór hafi į flóšinu aš morgni žess 27. hlaupiš ķ marga kjallara ķ mišbęnum og valdiš skemmdum sums stašar og stórmiklum óžęgindum. 

Žann 8. janśar 1921 birti Dagur į Akureyri bréf af Sušurlandi dagsett 12.nóvember. Er žar fjallaš um tķšina į įrinu fram aš žvķ:

Vetur frį nżįri meš hagbönnum og hrakvišrum svo undrum sętti. T.d. var haglaust ķ Bessastašanesi ķ 9 vikur, en slķkt var ekki įšur ķ minni elstu manna. Ķ pįskavikunni komu upp hagar ķ öllum lęgri sveitum sunnan lands. Viš sjóinn varš „žökužķtt“ į tśnum, žar sem ekki lįgu fannir. Į annan ķ pįskum [5.aprķl], žegar brį til noršanįttar, hljóp allt ķ gadd. Uršu žį miklar skemmdir į tśnum, og kom vķša fram kal. Žessi kuldahrina hélst til hvķtasunnu meš litlum hvķldum. Eftir žaš gerši žurrvišri, sem héldust žar til langt var lišiš af jślķmįnuši, en žį brį til votvišra, sem haldist hafa sķšan. Mį telja aš allan žann tķma hafi ašeins sjaldan sést sól. Nś fyrir viku sķšan féll nokkur snjór hér į Sušurlandi og ķ dag er jörš frosin og hefir snjóaš ķ logni. Žurrvišrin ķ vor geršu žaš aš verkum, aš įburšur nżttist ekki į tśnum, svo aš žau uršu mjög graslķtil og mjög vķša var minna töšufall en ķ mešalįri. Vegna votvišra hröktust hey og mór. Śtengjar fóru vķša undir vatn, svo žęr uršu ekki slegnar, og hundruš hesta af lausu heyi, er nś komiš ķ klaka. Mór er vķša śti ónothęfur vegna bleytu.

Lżkur hér aš segja frį vešri og tķš įrsins 1920. 


Skrįr tengdar žessari bloggfęrslu:

Af įrinu 1895

Įriš 1895 telst eitt žeirra hagstęšari į sķšari hluta 19. aldar - alla vega ķ huga samtķšarmanna, en var lķtillega kaldara heldur en įriš į undan. En ekki var žaš vešurtķšindalaust frekar en önnur. 

Góš eftirmęli fęr įriš hjį Ķsafold (4.janśar 1896): 

Eitthvert besta įriš į öldinni aš tķšarfari hér į landi. Veturinn ķ fyrra óvenju-blķšur, lķkari vori en vetri. Sumariš fagurt og hagstętt vķšast um land; aš eins óžerrar talsveršir į Sušurlandsundirlendinu fyrri hluta heyskapartķmans, og į Austurlandi meiri hluta hans. En grasspretta góš nęr um land allt, vķša jafnvel frįbęr, og nżting meš besta móti. Einkum voru minnisstęš blķšvišri og bjartvišri bęši sunnanlands og noršan frį žvķ snemma i įgustmįnuši og nokkuš fram ķ september. Fyrst 1.október gerši óvenjusnöggva og snarpa kafaldshrķš, sem olli talsveršu tjóni bęši į sjó og landi, einkum um austursżslurnar noršanlands; en vęgši žegar aftur, og hęgvišri śr žvķ yfirleitt til įrsloka.

Skepnuhöld all-ill aš vorinu sunnanlands einkanlega, žrįtt fyrir öndvegisvetur, og var um kennt mest illum heyjum og ónżtum frį sumrinu įšur. Sjįvarafli nauša rżr allt įriš viš eina ašal-fiskistöš landsins, Faxaflóa, en sęmilegur annarsstašar, jafnvel įgętur į Austfjöršum sumariš og haustiš.

Febrśar, maķ og jśnķ teljast hlżir į landsvķsu, en janśar, aprķl, október og desember kaldir, október kaldastur aš tiltölu. Aš žessu sinni var ekki afgerandi munur milli landshluta ķ einstökum mįnušum eins og stundum įšur. Hęsti hiti įrsins męldist ķ Möšrudal į Efra-Fjalli 4.jślķ, 25,8 stig, en žar sem žetta er į žeim įrum žegar Möšrudalssumarhįmarkshitinn var almennt of hįr skulum viš trśa žvķ varlega. Žaš nęsthęsta sem fréttist af eru 24,3 stig sem męldust į Stóra-Nśpi žann 22.jśnķ. Lęgsti hiti įrsins męldist ķ Möšrudal 27.janśar, -27,2 stig.

Talsverš nęturfrost gerši inn til landsins ķ lok įgśstmįnašar og ķ byrjun september. Dęgurlįgmörk 28. įgśst, 1. og 2. september standa enn ķ Reykjavķk. Annars teljast ašeins fjórir dagar ķ Reykjavķk kaldir, tveir ķ janśar og tveir ķ įgśst. Ķ Stykkishólmi er kaldi dagurinn ašeins einn, 25.janśar. Mį af žessu sjį aš įriš hefur fariš allvel meš. Mjög hlżir dagar voru fimm ķ Reykjavķk, 25. og 27. jśnķ og 4., 16. og 19. įgśst (einkum vegna hlżrra nįtta). Einn dagur telst hlżr ķ Stykkishólmi, 4.jślķ. 

rvk-hiti_1895

Hér mį sjį daglegan hįmarks- og lįgmarkshita ķ Reykjavķk įriš 1895. Hitasveiflur voru miklar fram yfir mišjan febrśar og aftur žegar kom fram į haustiš. Žaš sem vekur einna mesta athygli er kuldakastiš eftir 20.įgśst žegar lįgmarkshiti nęturinnar var nęr alla daga undir 5 stigum ķ meir en hįlfan mįnuš og var viš frostmark eša nešan žess žrisvar. Rétt sęmilega hlżtt var aš deginum - en almennt var žessum kafla samt hrósaš fyrir žurrk og blķšvišri. 

Lęgsti žrżstingur įrsins męldist į Teigarhorni 2.desember, 950,6 hPa, en sį hęsti į Akureyri, 1044,5 hPa žann 20.október og jafnaši žar meš landshįžrżstimet októbermįnašar sem sett var 1883. Žetta met stendur enn. 

Janśar: Hagstęš tķš og hęgvišrasöm. 

Ekki var mikiš um tķšina talaš ķ blöšunum fyrstu tvo mįnuši įrsins, hśn viršist hafa veriš mein- og skašalķtil, žrįtt fyrir nokkurn breytileika frį degi til dags og viku til viku.

Žjóšviljinn ungi segir frį 22. og 31.janśar.

[22.] Sķšasta viku tķma hafa oftast veriš stillur og hreinvišri en frost nokkurt, stundum allt aš 10 grįšur Reaumur. 

[31.] Sķšan sķšasta blaš vort kom śt, hefir alloftast voriš stillt vešrįtta, og frost nokkur, uns 28.ž.m. sneri til sušvestanįttar, og gerši hér talsveršan blota ķ fyrradag, gęr og ķ dag.

Ķsafold segir 2.mars frį bréfi śr Strandasżslu 28.janśar: 

Tķšarfar var mjög óstillt į jólaföstunni og fram yfir nżįriš; žó voru hagar alltaf til muna og eru nokkrir enn, en fremur litlir vegna įfreša, enda hafa nś um tķma veriš of miklar hįlkur til žess hagar verši aš fullum notum. Saušfé mun vķšast gefin full gjöf, en hrossum alstašar beitt.

Žjóšólfur birti 22.febrśar bréf śr Hśnavatnssżslu dagsett 30.janśar:

Tķšarfar hefur veriš meš betra móti, žaš sem af er vetrar, žó heldur umhleypingasamt, snjóleysi óvanalegt, en svellalög mikil og žaš svo, aš nś um tķma hefur veriš hart
į jörš. ķ dag góš hlįka.

Febrśar: Mjög hagstęš og góšvišrasöm tķš. Fremur hlżtt.

Austri segir žann 11.febrśar aš tķšarfar hafi veriš óstillt og hrķšasamt nś um nokkurn tķma.

Žjóšviljinn ungi į Ķsafirši segir frį vešri žann 11., 22. og 28.:

[11.] Framan af žessum mįnuši var einmuna góš tķš hér vestra, stillur og hreinvišri, og frostlķtiš; en aš kvöldi 6. ž.m. gekk hann upp meš noršanhvassvišri, sem sķšan hafa haldist öšru hvoru, meš smį-hrķšaréljum, en vęgu frosti.

[22.] Tķšarfar. 14.-16.ž.m. gerši sušvestan rosa meš allmikilli rigningu, en sķšan hafa haldist hér blķšvišri, eins og į vordegi. 

[28.] Hér hélst besta vešrįtta og öndvegistķš, uns ķ gęr gerši śtsunnanstorm meš hrķšaréljum. 

Ķsafold birti 23.mars bréf śr Strandasżslu (mišri) dagsett 28.febrśar (lķtillega stytt hér):

... var fram yfir hįtķšar mjög óstillt vešur og stormasamt, og kafaldsbyljir meš köflum. Var žį oršiš hér haglaust eins og vant er aš vera žegar komiš er frameftir janśarmįnuši, voru frost og kaföld öšru hvoru, og yfir höfuš aš tala venjuleg vetrarvešrįtta. En eftir 25. jan. skipti algjörlega um vešrįttu, og hefir sķšan veriš sumartķš, hęgvišrishlįkur og blķša; jörš er žvķ nįlega alauš, betur en oft i fardögum. Žessi žorri, sem nś er lišinn, er eflaust sį besti og blķšasti, sem komiš hefur hér um langan aldur, žvķ hann hafši ekki einn einasta kafaldsdag, gjörši ašeins einu sinni grįtt ķ rót; žķddi allan vetrarsnjóinn og leysti alla ķsa, er komnir voru; og góa er nś byrjuš eins og žorri endaši.

Ķ sama blaši er bréf śr Skagafirši dagsett 26.febrśar: „Vešrįttan svo įgęt aš fį eru dęmi slķks hér. Sķfellt žķtt og jörš alrauš“.

Mars: Hagstęš tķš framan af, en lagšist ķ noršanhrķšar ķ lokin. 

Žann 8. mars segir Žjóšviljinn ungi aš tķšarfariš hafi veriš fremur óstöšugt žaš sem af er mars, oftast sušvestanhvassvišri og rigningar. Tķš sé hlż. Ķ sušvestanhvassvišrinu žann 4. hafi bįt hvolft undan Óshlķš og drukknušu žrķr, en einn komst af. 

Žjóšviljinn ungi segir einnig frį tķš žann 16. og 23.mars:

[16.] Einstök vešurblķša hefir haldist hér vestra į degi hverjum, sķšan sķšasta blaš vort kom śt, og hefir žvķ góan, žaš sem af er, veriš ennžį blķšari en žorrinn. 

[23.] Sķšan sķšasta blaš vort kom śt, hefir oftast veriš noršanhrinugaršur, en snjókomu og frosta-lķtiš.

Austri birtir 8. aprķl fréttir śr Hśnavatnssżslu dagsettar 8.mars:

Veturinn hefir veriš svo góšur til žessa, aš fįir hafa slķkir vetrar komiš hér noršanlands langa lengi. Nś alauš jörš, svo sem į vori vęri milli sumarmįla og krossmessu. Sjaldan frost aš mun.

Ķsafold birtir 23.mars fréttir śr Įrnessżslu dagsettar į Eyrarbakka žann 17. (nokkuš styttar hér). Er hér athyglisverš frįsögn af įhrifum vešurs į sjósókn:

Um langan tķma hefir veriš hér hin sama vešurblķša, meš hęgu frosti öšru hvoru. Sjógęftir hafa veriš stiršar til žessa, og getur eigi heitiš aš fram til žessa hafi veriš gott sjóvešur nema svo sem 2 daga. Ķ gęr [16.] reri almenningur 2 róšra, en litilli stundu eftir aš allir voru rónir ķ seinna skiptiš brimaši svo į örstuttum tķma, svo sem 15 mķnśtum, aš öll sund įlitust ófęr, og var skipum vķsaš frį meš žvķ aš draga upp flagg į tilteknum staš. Ašeins 2 skip nįšu hér lendingu og 8 į Stokkseyri; hin öll, um 50, žar af 1 frį Loftstöšum, hleyptu til Žorlįkshafnar og nįšu žar lendingu meš mestu naumindum, žvķ brim var žį oršiš svo mikiš, aš elstu menn muna ekki eftir aš žar hafi veriš lent skipum ķ jafnstórkostlegu brimi; myrkur var ķ vęndum og sjór óšum aš versna, og 60—70 skip ólent, (žvķ Žorlįkshafnarmenn voru ekki lentir heldur).

Sżndi žaš sig žį sem oftar, aš sjómenn hér milli įnna eiga góšan „landmann“ ķ Žorlįkshöfn, žar sem er Jón kaupmašur og dbrm. Įrnason; hafši hann lįtiš hella nęr tveimur tunnum af lżsi i sjóinn, sem lęgši brimofsann svo, aš allur sį fjöldi, sem śti fyrir lį, nįši landi um kvöldiš lķfs og heill į hófi. Höfšu og margir hinna betri sjómanna sżnt frįbęran dugnaš og ósérplęgni ķ žvķ aš bjarga mönnum og skipum i lendingunni: tekiš hvert skipiš af öšru undir eins og žau kenndu grynninga og dregiš upp ... Skip brotnušu meir og minna, žó aš eins eitt svo, aš ekki veršur hęgt aš gera viš žaš. ... Į Loftstöšum nįšu öll skip góšri lendingu, nema žetta eina, sem fór til Žorlįkshafnar. En śr Selvogi hefir borist, aš žar hafi brotnaš ķ spón 2 skip og 1 mašur drukknaš.

Ķ Herdķsarvķk ganga 7 skip, sem öll voru į sjó žennan dag; nįšu 2 af žeim landi um daginn, en hin 5 nįšu ķ frakkneskar fiskiskśtur žar skammt ķ frį og voru žar um nóttina, 4 skipshafnir į annarri, en 1 į hinni; var formašur fyrir žvķ skipi Björn Eyjólfsson ķ Herdķsarvķk. Var hann meš sinum hįsetum fluttur til lands daginn eftir og komst žaš meš heilu og höldnu. Hin skśtan sigldi meš žęr 4 skipshafnir, er hśn hafši innanboršs, sušur i Hafnir. Voru žeir sóttir žašan og fluttir žar į land. Skip žeirra höfšu veriš fest ķ skśtuna, en af stormi, sem gerši um nóttina, höfšu 2 af žeim losnaš frį, og var žeim bjargaš śr Grindavķk lķtt skemmdum. Hin 2 lišušust aš mestu ķ sundur.

Austri segir žann 29.mars: „Eftir mišjan ž.m. hafa gengiš töluveršar hrķšar og sett nišur allmikinn snjó“. 

Žann 24. mars féllu snjóflóš į Austfjöršum (Austri 8.aprķl) - svo er getiš um hafķs:

Nżlega fórust karlmašur og kvenmašur ķ Vattarnesskrišum milli Reyšarfjaršar og Fįskrśšsfjaršar. Žann 24.[mars] féll snjóflóš į bęinn Stórudali ķ Mjóafirši og braut žar bęši bśr og eldhśs og skemmdi ķ matvęli, žaš braut og fjįrhśs į tśninu og drap 4 kindur. — Annaš snjóflóš féll samdęgurs į nęsta bę, Grund, og hefir vķst gjört mikinn skaša į tśni. 

Žjóšviljinn ungi segir lķka frį noršangarši ķ pistli žann 30.mars:

Sķšan sķšasta blaš vort kom śt, hefir stöšugt veriš aftaka noršangaršur, meš mikilli snjókomu, en litlu frosti; 28.ž.m, tók žó garšinn aš lina, og hefir veriš besta vešur
ķ dag og i gęr. Hafķs: Nokkra hafķsjaka rak hér inn ķ Djśpiš i noršangaršinum, en aš öšru leyti sjįst žó engin deili til žess, aš hafķs sé śti fyrir til muna.

Žann 18.aprķl segir Žjóšviljinn ungi:

Ķ byrjun noršanhretsins, um [20.mars] varš śti Jón bóndi į Žambįrvöllum ķ Tungusveit i Strandasżslu; hann var į leiš heim til sin frį Heydalsseli, sem er skammt frį Žambįrvöllum.

Ķ sama tölublaši er frétt śr Žingeyjarsżslu dagsett 2.aprķl:

Hér hafa mannfundir og mannaferšir gjörsamlega teppst og farist fyrir um talsveršan tķma fyrir fannkomur og hrķšarvešur.

Ķ Ķsafold žann 17.aprķl mį lesa bréf śr Rangįrvallasżslu (Landsveit) žar sem greinir frį góšum vetri, en žó illu vešri og sandbyl žann 24.mars:

Vetur sį, sem nś er aš lķša, hefir veriš einhver hinn besti, er menn muna, frostvęgur mjög, hęst 14 stig į R, en oft svo, aš glugga mót noršri hefir eigi lagt. Snjóaföll mjög lķtil, oftast nęr auš jörš, og žó aš snjóa hafi gjört, hafa žeir jafnan legiš mjög stutt yfir. Sunnudaginn 24. mars var hér hiš mesta hvassvešur, sem komiš hefir į vetrinum, af noršaustri; var žį svo mikil sandhrķš, aš jafnt var myrkt sem ķ dimmasta snjóbyl, og fengu menn sumstašar meš naumindum komist til fjįr og gegnt öšrum śtiverkum. Ķ sandroki žessu skemmdust żmsar jaršir ķ sveitinni, žar į mešal kirkjustašurinn Skarš; žar var sandhrķšin svo mikil, aš ekki var boriš viš aš taka af bašstofuglugga um daginn, žvķ aš hann fylltist jafnóšum af sandi.

Jöršin Mörk, sem fyrrum var eitt höfušból sveitarinnar, er alveg af, aš öšru leyti en žvķ, aš žar hafast viš 3 menn i hrörlegum bę, hįlf-sokknum ķ sand; žar sést engin grasrót nokkursstašar ķ landareigninni, og tśniš sjįlft, sem var, er aš blįsa upp. Bóndinn, sem žar er, hefir beitarland annarrar eyšijaršar, sem liggur žar nęrri, til afnota fyrir skepnur sķnar, og hefir žess vegna haldist viš til žessa, į žessari óbyggilegu jörš. Į Tjörfastöšum eru og sandfannir vķša į tśninu og viš bęinn. Į mörgum jöršum öšrum skemmdust hagaspildur allmjög er lįgu meš fram sandgįrunum, en jörš öll varš hęst og žurr og nęrfellt banvęn fyrir skepnur, nema žęr gętu nįš ķ vatn og hefšu gjöf.

Sandfokiš er bśiš aš leika žessa kjarngóšu sveit nęsta hart, og get ég til, aš mörgum mundi žykja fróšlegt, aš sjį lżsing hennar, ķ žvķ tilliti, fyrrum og nś. Ugglaust hefši ķ fyrstunni mįtt, aš nokkru leyti, stemma stigu fyrir sandfokinu, ef menn žį hefšu skeytt nokkuš um žaš, og žekking manna žį veriš komin svo langt; žvķ aš óbrigšul reynsla er fengin fyrir žvķ, aš sį megi melkorni i sandgįrana, og į sumum.stöšum kynnu grjótgaršar aš vera til varnar um stund; vatnsveitingar eru og taldar góšar, en žeim veršur hér eigi viš komiš, nema žį meš ókleyfum kostnaši. En, eins og komiš er, er lķtt hugsanlegt, aš hęgt yrši aš gręša upp allar sandeyšimerkur sveitarinnar, žvķ aš žótt enda talsverš fjįrveiting kynni aš fįst, til aš byrja į fyrirtękinu, (hugmyndin er góš), žį vantar samt aš hefta vindana, en slķk vindveiting mun ómöguleg. Žvķ mišur žykjast sumir „sjį fyrir forlög Kartagó-borgar“.

Aprķl: Talsveršar frosthörkur meš köflum, en mun betri tķš į milli. Kalt.

Austri segir žann 8. aprķl aš tķšarfar sé višvarandi sjóasamt og óstillt. Hafķshröngl hafi sést śtaf Hérašsflóša og fįeinir jakar į Borgarfirši. Žann 18. segir blašiš töluveršan ķs śtaf Austurlandi og aš ķ gęr [17.] hafi veriš hrķšarhraglandi, en annars blķšvišri undanfarna daga. Snjóžyngsli séu töluverš į Śthéraši og sumstašar į fjöršunum. Žann 29. segir blašiš töluveršan ķs śtifyrir og inni į fjöršum, en vešur sé blķtt. 

Ķsafold getur žess žann 13.aprķl aš dįlķtils hafķshroša hafi oršiš vart į Hśnaflóa ķ mars og aš ķs hafi sést frį Grķmsey „daginn fyrir žorra“ - en hann hafi žį horfiš žegar aftur. 

Bréf śr Bjarnarfirši dagsett 25.aprķl birtist ķ Žjóšólfi 31.maķ:

... fram yfir nżįr var umhleypingasamt, oftast meš bleytukafaldi af noršri; skipti žį um aftur til sunnanįttar meš leysingu, og mįtti heita eins og besta sumarvešurįtta, allan febrśar og framan af mars, stöšugar sunnan- og vestanįttir, og alauš jörš, sem er mjög óvanalegt hér, ķ slķku haršindaplįssi, um žann tķma; 14. mars skipti um meš noršankafaldi, sem hélst ķ hįlfan mįnuš, og var snjókoman oršin svo mikil seinni part hretsins aš varla sįst neinstašar til jaršar, t.d. ķ Bjarnarfiršinum į sumum bęjum varš naumlega vitjaš hśsa, vegna fanndżpi;ķ žessu hreti var mest frost 5—6 stig į Reaumur; einnig rak hér inn hafķshroša, en žó ekki aš neinum mun; 29. mars var besta vešur, gekk sķšan til vestanįttar meš žķšvišri ķ 2 daga, svo upp kom jörš į stöku staš, hljóp svo um meš noršankafaldsharšneskju, sem hélst til 9. aprķl. Frost var miklu skarpara ķ žessu sķšara hreti, mest 10—11 stig; 11. aprķl gekk vešurįttan til sušurs meš žķšvišri.

Maķ: Góš tķš. Śrkomusamt, einkum syšra. Fremur hlżtt.

Ķsafold segir žann 8.maķ:

Ašfaranótt föstudags 3.ž.m. sleit upp kaupskip į Žorlįkshöfn, [Kepler] ... og rak į grynningar, nżkomiš frį Khöfn meš vörur til Jóns kaupm. Įrnasonar og Christensens verslunar į Eyrarbakka. Eftir margar atrennur tókst aš nį skipshöfninni į land į įttęring um kveldiš eftir viš illan leik, meš formennsku Helga Jónssonar.

Austri segir žann 11.maķ frį Seyšisfirši aš sķšustu dagana hafi tķš veriš mjög blķš ķ allhvassri landįtt. Ķsinn sé allur horfinn aš žessu sinni. En žann 18. segir įfram frį blķšri tķš, en žó hafi ķ gęr gert įkaft noršanhret. 

Žann 14.maķ segir Žjóšólfur frį žvķ aš hafķs hafi sést af Siglunesi eftir nżįriš og „nś fyrir mįnašamótin rak hroša inn į Skjįlfanda og Eyjafjörš“. 

Tķš ķ aprķl og maķ er lżst ķ bréfi śr Vestmannaeyjum sem Ķsafold birti žann 15.jśnķ:

Ķ aprķlmįnuši var vešrįtta mjög žurrvišrasöm og fremur köld, einkum voru nęturfrost tķš. Ķ maķmįnuši var vešriš įvallt vel hlżtt nema žann 17. og 18. Meš lokum aprķlmįnašar brį til nokkuš meiri votvišra, og sķšan 20. maķ hefir veriš versti rosi, svo sķšan hefir einn einasti žurr dagur komiš; ekkert veršur žurrkaš, og mjög er hętt viš aš maturtagaršar spillist ķ žessum sķfelldu śrhellum.

Žjóšólfur birti 20.jśnķ bréf śr Hśnavatnssżslu dagsett 30.maķ:

Veturinn kvaddi oss mildilega og vel, og sumariš heilsaši sólbjart og blķtt, og hefur hinn lišni tķmi žess mįtt heita hagstęšur og góšur, žar eš engin stórhret hafa komiš. Grasvöxtur er žó fremur lķtill, enda hafa eigi veriš hitar aš stašaldri og vętur fremur miklar.

Jśnķ: Góš tķš. Śrkomusamt syšra, einkum framan af. Fremur hlżtt.

Žjóšviljinn ungi (Ķsafirši) segir žann 15.:

Tķšarfar hefir veriš óstöšugt og nęšingasamt aš undanförnu; 10. ž.m. varš hvķtt af snjó ofan i mišjar fjallshlķšar, og nokkur snjór féll ķ byggšum, en brįšnaši jafn  haršan; hinn 11. fór svo aš žorna upp, og hefir haldist besti žerrir sķšan.

Ķsafold segir af tišinni žann 22.jśnķ:

Žaš er dżrmęt vešrįttan hér um žessar mundir: megn sumarhiti meš glašasólskini dag eftir dag, en dögg į nóttu, ofan į óvanalegar vętur įšur ķ vor. Gróšurinn žżtur upp og žróast nęr óšfluga. Višlķka įrgęsku į landi aš frétta hvašanęva. Heldur žurrkasamt aš vķsu nyršra, mešan hér gengu rigningar fyrr ķ vor; en lķklega komiš vętur žar, er hér žornaši.

Jślķ: Stopulir žurrkar sunnanlands, góšir žurrkkaflar į Vesturlandi, en žurrt fyrir noršan og austan. Fremur kalt.

Austri segir žann 10.jślķ:

Vešurlag hefir aš undanförnu veriš mjög žurrt og heitt, svo tśn hafa vķša brunniš į Héraši. Ķ fyrrinótt rigndi loks töluvert og mun žaš vera mikil bót.

Įgśst:: Nokkuš góš tķš og fremur žurr, einkum žegar į leiš. Kvartaš var um rigningar austanlands og sunnan fram eftir mįnuši. Fremur kalt. 

Ķsafold birtir žann 28. bréf dagsett į Vopnafirši žann 5.:

Héšan heldur gott aš frétta; grasvöxtur nokkurn veginn ķ mešallagi, en sķšan tśnaslįttur hófst hafa veriš žokusśldrur, svo flestir bęndur eiga mikiš śti af töšum sķnum.

Austri segir žann 10. og 20.:

[10.] Tķšarfar hefir veriš fremur óstillt og vętusamt aš undanförnu, svo bęndur hafa fengiš fremur illan žurrk į töšu og sjįvarbęndur ekki getaš žurrkaš fisk sinn.

[20.] Tķšarfar hefir allt til žessa veriš mjög votvišrasamt, svo töšur hafa vķša stórum skemmst, og lķtiš sem ekkert ennžį nįšst inn af śtheyi.

Ķsafold kvartar žann 14.:

Įgętisvešrįttu er aš frétta aš noršan og austan, grassprettu góša og nżting eftir žvķ. En um Sušurlandsundirlendiš mestallt (Vestur-Skaptafellssżslu, Rangįrvalla- og meiri hluta Įrnessżslu) hafa veriš afleitir óžurrkar frį žvķ um slįttarbyrjun; taša ónżt oršin (möškuš) į tśnum sumstašar.

En betra er vestur ķ Baršastrandasżslu, Ķsafold birtir žann 28. bréf dagsett žar žann 15.įgśst:

Tķšarfar hefir veriš hiš ęskilegasta sķšan ķ slįttarbyrjun, lengst af hęgvišri og žerrir, ašeins komiš nokkrir dagar ķ senn, er vęta hefir veriš, lengst um 1/2 mįnuš į tśnslęttinum, en nś aftur um viku įgętur žerrir. Hęstur hiti 15°R 8 ž.m. Įvallt hiš įgętasta vinnuvešur. Grasvöxtur yfir höfuš ķ besta lagi bęši į tśnum og engjum. Tśn nś almennt alhirt, og hefir nżting oršiš hin besta, svo śtlit er fyrir mikinn og góšan heyskap, haldist lķk vešrįtta fram eftir sumrinu.

September: Mjög óžurrkasamt, einkum eftir fyrsta žrišjunginn. Fremur hlżtt.

Ķsafold hrósar tķšinni žann 7.:

Nś hefir ķ fullar 4 vikur varla eša alls ekki komiš dropi śr lofti hér um sušursveitir; sólskin og blķša nęr į hverjum degi, oftast hęgš, žótt viš noršanįtt hafi veriš, en nęturkuldar talsveršir upp į sķškastiš. Heyskaparvešrįtta žvķ hin įkjósanlegasta, enda prżšilega heyjaš oršiš hér um bil hvar sem til spyrst, aš žvķ einu undanteknu, aš töšur hröktust ķ mörgum sveitum austanfjalls, einkum Rangįrvallasżslu austanveršri.

Ķ Hśnavatnssżslu hafa jafnvel veriš of miklir žurrkar - og hann er hlaupinn ķ nęturfrost, bréf žašan er dagsett 2.september, en birt ķ Žjóšólfi žann 20.:

Heyskapurinn hér hjį oss Hśnaköppum hefur gengiš eins og köppum sęmir, yfirleitt įgętlega. Tķšin hefur veriš svo afbragšsgóš, einlęgt nęgir žurrkar — nema 7.—12. jślķ og 4.—9. įgśst voru vętudagar — en žó ekki um of, en nś upp į sķškastiš, hafa veriš sterkir žurrkar og kalsi, og mikiš frost į nóttum. Er śtlitiš žannig nś žegar oršiš fremur haustlegt og haršindalegt, svo menn spį höršu hausti, en heyfengurinn er oršinn meš mesta og besta móti um žetta leyti, vķša eins og vanalega um slįttulok. Nįttśran hefur žannig leikiš viš oss til landsins, og engu sķšur til sjįvarins.

Einnig er gott hljóš vestra. Žjóšviljinn ungi segir frį žann 11.september:

Mesta öndvegistķš hefir veriš hér vestan lands ķ sumar, og sömu įgętistķš er einnig aš frétta śr öšrum fjóršungum landsins. Heyfengur hefir hvervetna oršiš ķ mjög góšu lagi hér vestra, og nżting į heyjum aš žvķ skapi.

Žjóšólfur segir 27.september fréttir frį Seyšisfirši, dagsettar žann 14.:

Vešurįttan hefur nś um alllangan tķma veriš mjög óhagstęš, sķfelldar śrkomur og óžurrkar sķšan um mišjan jślķ, og seint ķ įgśst gerši allmikiš kuldakast og snjóaši nišur undir sveitir; lķkt hefur višraš žaš sem af er žessum mįnuši, sķfelld noršanįtt meš kuldum og óžurrkum. Hey uršu žvķ allvķšast mjög hrakin, bęši taša og śthey, žó hafa enn meiri vandręši stafaš af žessari óžurrkatķš hér viš sjįvarsķšuna, žvķ naumast hefur nokkur fiskur oršiš žurrkašur allan žennan tķma.

Austrahöfundur er sjįlfsįnęgšur į sama staš žann 20.:

Góšur žurrkur hefir hér nś veriš sķšustu dagana, svo menn hafa fengiš hey sitt vel žurrt og allan fisk žurrkašan, er śt var žveginn, og hefir žvķ mikiš lagast fyrir sveitamönnum og sjįvarbęndum, sem vķšast munu hafa aflaš her meš besta móti, einkum žar sem ķshśsanna naut viš, sem nś mun oršiš almennt višurkennt, aš sé ein af meginstošum undir sjįvarśtvegi vorum, og ętti sem fyrst upp aš koma hringinn ķ kring um Ķsland. Hefir žaš von brįšar ręst er vér skrifušum fyrstir manna hér į landi um žaš mįl, fyrir meira en įri sķšan hér ķ blašinu, og voru žį margir harla vantrśašir į žaš.

Sķšari hluta mįnašarins brį til rosa. Žjóšviljinn ungi skrifar žann 28.:

Um sķšastlišinn hįlfsmįnašartķma hefir veriš mjög rigninga- og rosasöm tķš.

Žjóšviljinn ungi į Ķsafirši segir frį tveimur skipströndum ķ pistli žann 12.október:

Skipströnd: 22.[september] strandaši norskt kaupfar į Mišnesi ķ Gullbringusżslu, fermt żmis konar śtlendum varningi, sem įtti aš fara til bęnda žar syšra, og var  hvorttveggja, skipskrokkurinn og vörurnar, selt viš stranduppboš. 21. s.m. strandaši Faxaflóagufubįturinn „Elķn" į Straumfirši į Mżrum; hann rakst į sker žar į firšinum ķ śtsunnanvešri, svo aš gat kom į hann, og var honum sķšan hleypt į land, upp ķ sandlešjuna žar ķ firšinum, og situr žar fastur, enda munu skemmdir į bįtnum svo miklar, aš ekki svari kostnaši, aš lįta gera viš hann.

Október: Žurr tķš og köld.

Versta vešur įrsins gerši fyrstu dagana ķ október og uršu margvķslegir skašar. Bandarķsku endurgreiningarnar sżna okkur vel hvers ešlis vešriš var, en aftur į móti er nokkuš langt ķ frį aš žęr nįi afli žess. Viš munum lįta bķša aš fjalla nįnar um vešurfręšilegar ašstęšur og bakgrunn. Vonandi gefst tękifęri til žess sķšar. Rétt er aš benda į samantekt um žetta vešur ķ žrišja bindi ritverksins „Skašavešur“ sem Halldór Pįlsson tók saman į sķnum tķma. Ķ sama bindi er einnig fjallaš um annaš illvišri nįnast sömu daga įriš eftir (1896). Eins og gefur aš skilja er žessum vešrum eitthvaš ruglaš saman.   

Austri segir frį žann 12. (dagsetur fréttina į Seyšisfirši žann 10.):

Ofvišri og snjókomu mikla gjörši hér um sveitir aš kvöldi žess 1. ž.m. sem hélst meš miklum ofsa og fannfergju fram til hins 3. ž.m. Hafši fé viša. fennt ķ hinum snjóžyngri sveitum og nokkrir skašar oršiš į heyjum og bįtum hér ķ fjöršunum. Į Bįršarstöšum ķ Lošmundarfirši hafši ofvišriš tekiš hey ofan af tóft nišur aš veggjum. Hér ķ Seyšisfirši lagši vešriš śt af nešri hluta, kirkjunnar, en žó mun žaš eigi hafa skemmt višina til nokkurra muna. Yfirbyggingin var žegar rifin og flutt ķ hśs. Į Bśšareyri tók ķ loft skśr er bęjarstjórnin hafši lįtiš gjöra rétt fyrir framan Ós, og geymdi žar slökkvitól. Ofvišriš fleygši skśrnum meš öllu saman śt ķ Fjaršarį. Skip kaupmannsins T.L. Imsland er lį viš landfestar ķ sterka stólpa viš bryggjuna framan viš sķldarhśs hans į Ströndinni, — sleit žašan upp og reif upp festarstólpana meš öllum umbśningi og hrakti śt į fjörš, žar sem skipstjóri sį sér eigi annaš fęrt en höggva fremra mastriš, meš žvķ skipinu ętlaši aš hvolfa žar eš lķtil sem engin kjölfesta eša hlešsla var komin i žaš. Nokkrir bįtar brotnušu hér ķ firšinum i ofvišrinu, og mörg sķldarnet, er lįgu žį śti, töpušust alveg.

[Ķ lok fréttar um sķldveišiśtgerš į Eskifirši og Reyšarfirši er žetta:]
En ķ ofvišrinu um daginn uršu menn žar fyrir skaša, einkum verslunarstjóri Er. Möller er missti um 2000 tunnur af sķld, bįta og veišarfęri.

Svo bįrust fleiri fréttir af tjóni:

[Austri 26.október]: Ķ ofsavešrinu fyrst ķ ž.m. strandaši gufuskipiš „Stamford", skipstjóri Gjemre, viš Hrķsey į Eyjafirši. Žaš var į leiš upp til Boršeyrar eftir fé, er žaš hreppti žetta mikla óvešur fyrir noršan land. Hleypti svo inn aš Hrķsey og lagšist žar. En žį bilaši akkerisfestin, og žó aš skipiš reyndi til aš komast frį landi meš fullum gufukrafti, mįtti ofvišriš sķn žó meira žvķ dreif žaš ķ land rétt upp af skipalęginu sunnan undir Syšstabę ķ Hrķsey. 

[Austri 26.október]: Fjįrskašar höfšu oršiš vķša ķ įfellinu fyrst ķ ž.m. hér eystra. Žannig hafši fennt nęr 100 fjįr hjį sķra Lįrusi Halldórssyni į Kollaleiru, og bóndinn ķ Teigagarši misst nęr žrišjung af fjįreign sinni. Į Slešbrjót og Fögruhlķš ķ Jökulsįrhlķš höfšu og oršiš stórkastlegir fjįrskašar ķ žvķ óvešri.

[Ķsafold 19.október]: Tvö kaupskip ströndušu vestra ķ bylnum 3. ž.m., annaš į Haukadalsbót ķ Dżrafirši, aš nafni „Patreksfjord“, eign konsśls N.Chr. Grams, og hitt į Ólafsvik, „Axel“ eign Salomons Davidsens stórkaupmanns ķ Kaupmannahöfn; var hįlffermt ķslenskum vörum. „Patreksfjord“ fór ķ spón og bjargašist skipshöfnin naumlega, alveg slypp. Af „Axel“ var og skipshöfnin dregin į land į streng. Žaš var ķ sama vešrinu, aš gufuskipiš Stamford strandaši, sleit upp viš Hrķsey ķ Eyjafirši. Gufuskipiš „Įsgeir“ ętlaši aš draga Stamford į flot aptur, en velti henni aš eins į hlišina og žar meš bśiš.

[Žjóšólfur 18.október]: Skašar af ofvišrinu 3. ž.m. hafa sumstašar oršiš ekki alllitlir, aš žvķ er frést hefur, einkum skepnutjón (hrossa- og saušfjįr). — Į prestssetrinu Staš ķ Grunnavķk fauk skemma eša geymsluhśs 9 įlna langt, meš öllu, sem ķ žvķ var, matvöru o.fl. Hafši hśsiš kostaš um 600 kr. Žį fauk einnig žakiš af bašstofunni, og komst fólkiš meš illan leik ķ fjósiš. Presturinn séra Kjartan Kjartansson var žį ekki heima, žvķ aš hann lį veikur śt į Ķsafirši, hafši fariš śr liši um ökklann ķ lendingu žar, nokkru fyrir vešriš. 

Fram kemur ķ Austra žann 2.nóvember aš ķ vešrinu hafi oršiš fjįrskašar ķ Vķšidal ķ Lóni og aš Papeyjarskip hafi hrakiš til hafs, en žaš loks nįš landiš aftur. 

Žjóšviljinn ungi segir einnig af vešrinu žann 7.október:

Aš morgni 1. ž.m. var hér fegursta vešur, en um hįdegisbiliš gerši allt ķ einu versta noršanhlaup, meš grķšarmikilli fannkomu, aftaka sjógangi og brimi; vešrinu slotaši i svip 4. ž.m., en reif sig upp aftur daginn eftir, og gerši žį talsveršan blota.

Noršanįhlaupiš ķ byrjun ž.m. hefir óefaš viša valdiš talsveršum skaša, og er einkum hętt viš žvķ ķ Noršurlandi; hér vestra var vešriš einna hvassast 3. ž.m., og gerši žį spell nokkur; skipiš „Patriksfjord", eign Grams-verslunar, sleit upp, og rak į land nįlęgt Mešaldal ķ Dżrafirši; laskašist žaš svo, aš žaš varš óhaffęrt, og veršur žvķ selt viš stranduppboš; vörur voru ekki ķ skipinu, nema nokkuš af salti, er žaš įtti aš flytja aš Loškinnhömrum [svo] ķ Arnarfirši.— Skipiš „Gušrśn", eign L.A. Snorrasonar verslunar sleit og upp inn į Skötufirši, en bjargašist meš žvķ, aš skipverjar hjuggu śr žvķ möstrin. ... Sjórót hafši og laskaš aš mun verbśšir i Kįlfadalsverstöš, og enn oršiš fleiri smįskemmdir.

Og žann 12.október segir Žjóšviljinn ungi:

Tķšarfar. 8. ž.m. lęgši loks noršanvešriš, og hefir sķšan veriš besta vešur, uns ķ gęr gerši sušvestanrosa. Ķ noršan įhlaupinu byrjun ž.m. höfšu żmsir bęndur ķ Nauteyrar-, Reykjarfjaršar- og Ögurhreppum hér ķ sżslu misst fleiri og fęrri kindur, sem farist höfšu ķ fönn, og er viš bśiš, aš lķkar fréttir kunni aš berast vķšar aš. 

Og žann 23.október birtir Žjóšviljinn ungi enn skašafréttir:

Noršanįhlaupiš ķ byrjun ž.m. hafši, sem vęnta mįtti, oršiš enn afskaplegra i Noršurlandi, heldur en hér vestra, og žykjast elstu menn žar ķ sveitum ekki muna annaš eins įhlaup; hafši fé fennt viša, og hesta jafnvel ķ sumum sveitum, t. d. ķ Skagafjaršarsżslu; vķša uršu og meiri eša minni skemmdir į hśsum og heyjum, og bįtar brotnušu į sumum stöšum, t.d. 16—18 į Hśsavķk ķ Žingeyjarsżslu o.s.frv.

Žjóšólfur nefnir skaša ķ sama vešri ķ pistlum žann 1. og 15. nóvember:

[1.] Fjįrskašar miklir hafa oršiš vķšsvegar um land, ķ ofvišrinu 3. f.m., einkum ķ Žingeyjarsżslu. Žį braut og fjölda skipa og bįta, t. d. eitthvaš um 40—50 umhverfis Skagafjörš, en hvergi hefur frést um manntjón. Skipströnd uršu allmörg ķ žessu vešri og er sumra įšur getiš. Fiskiskipiš „Anna" eign Gušmundar óšalsbónda Einarssonar ķ Nesi, strandaši žį į Eskifirši. Žaš var óvįtryggt, og er skašinn metinn um 8000 krónur.

[15.] Um ofvišriš 3.október hafa nś borist fregnir śr hinum fjarlęgustu sżslum, og hefur žaš vķša gert allmikiš tjón, einkum nyršra og eystra. Merkur bóndi ķ Žingeyjarsżslu ritar Žjóšólfi um įhlaupavešur žetta į žessa leiš ķ bréfi 24. f.m.: Mišvikudaginn 2. ž.m. skall į grenjandi noršan stórhrķš svo mikil, aš enginn mašur man annaš eins. Allra vošalegast var vešriš į fimmtudagsnóttina og morguninn, gekk žį i vestur, en lęgši žegar fram į daginn kom og var žį ófagurt um aš litast. Allt var sem ķ rśstum einum, žökin rofin af flestum hśsum meira og minna, raftar og allt saman, svo śt mįtti ganga til og frį, heyin tįin sundur, og allt śr lagi fęrt. Fé lį vķšast śti, og varš mönnum fyrst fyrir aš leita žess. Lį žaš allstašar ķ fönnunum vešurlamiš og illa śtleikiš og sumt ķ hęttum.

En eftir ósköp žessi batnaši nokkuš tķšarfariš, svo snjór sjatnaši talsvert. Hefur žvķ fundist allur fjöldinn af fénu, en nokkuš af žvķ dautt og vķšast mun enn eitthvaš vanta. Hvergi hér um plįss hefur fariš mjög margt į bę, varla fleira en 30, svo heyrst hafi, og er stór furša, aš nokkur skepna skyldi lifi halda ķ ódęmum žeim, sem į gengu. Hey fuku og į nokkrum bęjum, en hvergi žó mjög mikiš. För brotnušu og mörg, bęši smęrri og stęrri, žvķ sjógangur var vošalegur, meir en nokkur myndi. Į Hśsavķk brotnušu nokkur för, sum stór og sum smį, og bryggjan sundrašist mestöll; mun skašinn žar skipta žśsundum króna. Og yfir höfuš er žaš óśtreiknanlegt tjón, sem voša-vešur žetta hefur gert. Mun žaš ķ annįl fęrt og ę verša ķ minnum. Ekki hefur žó enn heyrst af mannsköšum. Munu engir hafa hętt sér frį bęjum i ósköpum žessum. Var auk heldur ekki einu hinni hęttulaust i hśsum inni, žvķ öllu lį viš falli. „Var sem himins boginn blįr, bresta mundi sundur“. Og eftir žessu var dimman, svo ekki sį handaskil.

Fréttir af vešrinu voru enn aš birtast ķ janśar 1896: 

Žrjś bréf birtust ķ Ķsafold 23.janśar žar sem vešursins er getiš:

[Baršastrandarsżslu vestaveršri 9.desember]: Eins og vķšar gjörši hér snjókast mikiš i byrjun októbermįnašar; var blindbylur noršan 3. okt. allan daginn; kom žį svo mikil fönn į fjöll, aš fé fennti, en nęr ófęrt var meš hesta. Žann snjó tók žó skömmu sķšar upp, og mįtti haustvešrįttan eftir žaš góš heita. Fram aš jólaföstu var og oftast autt og vešrįtta įgęt. En žį dreif nišur allmikinn snjó, er haldist hefir sķšan. Hagar eru žó enn įgętir, žvķ enginn bloti hefir komiš. 

[Hśnavatnssżslu 31.desember]: Eins og ašrir, sem fréttir rita held ég aš ég verši aš byrja į tķšarfarinu. Er žess žį fyrst aš geta, aš 2.okt. gjörši įhlaupahrķš į noršan, sem hélst meira en tvo sólarhringa, meš svo mikilli vešurhęš og snjókomu, aš slķks eru sjaldan dęmi; keyrši žį nišur fįdęma mikla fönn, og uršu töluveršir fjįrskašar; fé og hross fennti og hrakti ķ įr og vötn. Sķšan hefir tķšarfar veriš hiš ęskilegasta, oftast žurrvišri meš hęgum frostum, stundum hęgar žķšur og jörš oftast snjólaus;

[Skagafirši 19.nóvember]: Žaš hefir harla fįtt markvert boriš viš hér ķ seinni tķš, nema žessi vošalegi bylur 2.- 3. [október], sem hafši illar afleišingar. Töluvert fauk af bįtum, en viš suma varš gert aftur. Nokkrir fóru alveg. Fé fennti mikiš, en mikiš hefir žó aftur komiš lifandi śr fönn, sumt eftir fleiri vikur; sumt fundist dautt. Ekki fórust menn.

Žjóšólfur 3.október

Vešurįtta hefur veriš mjög stirš hér syšra nęstlišnar 3 vikur, sķfelldar stórrigningar aš kalla mį og nś sķšast snjókoma og rosavešur. Ķ gęr [2.október] śtsynningshrķš og hafrót.

Bréf śr Dżrafirši dagsett 5.október birtist ķ Žjóšólfi žann 18.:

Sumariš fram undir mišjan fyrra mįnuš [september] var hér eitthvert hiš besta, er komiš hefur lengi, hét ekki aš vera, aš skśr kęmi śr lofti ķ stöšugar 5 vikur, eša frį 8. įgśst til 12. sept. Heyannir gengu žvķ mikiš vel, bęši var vel sprottiš og svo varš nżting hin besta į heyinu. Hętti almenningur heyskap kringum 10. sept. eša rétt um žaš leyti sem brį til votvišra. En sķšan hefur veriš hin lakasta haustvešrįtta, er menn muna, sķfelldar stórrigningar og stormar. Ķ fyrradag var hér vonskuvešur, blindhrķš į noršan meš frosti. Fennti žį fé hjį mönnum, t. d. missti einn bóndi hér i sveitinni 13 ęr.

Žann 6. mars 1886 kom birti Žjóšólfur loks bréf śr Bjarnarfirši į Ströndum (viš styttum žaš lķtillega): 

Voriš 1895 mį segja aš hafi veriš eitt hiš besta, sem fólk ķ žessu byggšarlagi hefur įtt aš venjast, sumariš einnig fremur gott, og grasvöxtur vķšast meš bedta móti, svo slįttur byrjaši hér almennt ķ 10. og byrjun 11. viku sumars; heyskapur yfir höfuš meš betra móti, enda varš nżting góš hjį allflestum, žvķ žurrkar voru miklir, en stormasamt mjög, t.d. allan įgśstmįnuš mįtti heita, aš vęri stöšugur noršangaršur, enda snjóaši sķšast ķ mįnušinum, ofan ķ mišjar fjallshlķšar, og sökum frosta féll gras mjög snemma, 9. sept. skipti um til vętu, fyrst af noršri ķ 2 daga, og sķšan af sušvestri, og hjį žeim, sem ekki voru žį hęttir heyskap, skemmdust hey aš mun, žvķ svo mįtti heita, aš upp frį žvķ kęmi aldrei žerridagur; fremur mį heita, aš haustiš hafi veriš storma- vętu- og kafaldasamt, en oftast žó nęgur hagi fyrir skepnur, svo skipti um aftur til batnašar, og mį nś heita mjög snjólķtiš, og besta tķš;

Ķ hinum mikla noršangarši 3. október, sem vķša hefur veriš minnst, uršu allvķša skašar bęši į skipastól og fleiru, t.d. į stöku staš ķ Įrneshrepp, en žó sérstaklega į Gjögri, laskašist skipastóll meira og minna; hér ķ hreppi, į Eyjum, fauk įttęringur, sem fest var śt af į fjóra vegi, og laskašist aš mun, einnig fauk žar margt fleira, višur og żmislegt, og tók sumt į sjó śt; žar uršu og töluveršar skemmdir af sjógangi, į tśni, sem og viša annarsstašar, og varpeyjum, sem aš lķkindum nemur mörgum tugum króna virši; vķša tók og viš aš reka, og sumstašar fleira, t.d. ķ Reykjarvķk gekk sjórinn inn ķ skemmu, og tók viš allan, sem žar var, einnig tók žar śt rognkelsanetatrossur, og reipi, meš višartrönum og įsum, sem netin og reipin voru hengd į, og er sį skaši vķst töluveršur; į Kleifum ķ Kaldbaksvķk tók sjórinn hlišarvegg undan tveimur fjįrhśsum og hlöšu, alla ytri hlešslu, inn i mišjan vegg; ennfremur gekk sjór žar ķ fjįrhśsin, svo féš varš aš lįta śt, žótt neyšarkostur žętti, og var heppni aš ekki hlaust meira tjón af, og į fleiri stöšum gerši žetta vešur meira og minna tjón.

Sķšari hluti október fékk betri dóma. Žjóšviljinn ungi segir fyrst žann 23. aš tķšin hafi fyrst veriš mjög storma og rosasöm, en žann 19. hafi snśiš til noršanhreinvišra og žann 29. segir blašiš aš stašvišriš og besta tķš hafi haldist žar vestra sķšustu vikuna. 

Nóvember: Óstöšug tķš, en hiti ķ mešallagi.

Austri segir žann 15.:

Sķšustu dagana hafa gengiš bleytuvišri mikil og hrķšar, og allhvasst į stundum, žó hafa engir skašar spurst, og er nś stytt upp. 

Žann 22. segir blašiš aš vešrįtta hafi veriš hin blķšasta og žann 30. segir:

Blķšvišri framśrskarandi mikiš seinni hluta fyrri viku og framan af žessari, meš 8—10°R hita. sem steig į laugardagskvöldiš ž.23. ž.m. eftir dagsetur, upp ķ 13°R hiti [16°C], sem mun sjaldgęft um žennan tķma įrs.

Desember: Óstöšug tķš. Hiti ķ mešallagi syšra, en fremur kalt nyršra.

Žjóšólfur segir žann 13.:

Žaš sem af er žessum mįnuši hefur veriš mikil snjókoma, svo aš jaršbönn eru hvķvetna til sveita, og allur fénašur vķšast hvar kominn į gjöf, en fremur hefur veriš frosthęgt. Fram aš jólaföstu var vešurįtta hér syšra mjög góš.

Žjóšviljinn ungi birtir stutta vešurpistla. Žann 5. segir blašiš: „Noršanhrinu allskarpa gerši hér [1.-2. žessa mįnašar, en žann 3.] slotaši vešrinu og hefir sķšan falliš snjór allmikill og vešurśtlitiš veriš dimmt og ķskyggilegt“. Žann 13.: „... hefir višraš fremur stirt, oftast noršanhvassvišri og hrķšir og óstöšug tķš“. Žann 24.: „Tķšarfar hefir veriš mjög óstöšugt aš undanförnu sušvestanrosar og rigningar öšru hvoru, nema stillvišri sķšustu 2-3 dagana“. 

Hrķšin žann 2. olli tjóni ķ Austur-Skaftafellssżslu. Austri birtir 10.janśar 1896 bréf śr Lóni, ritaš 27.desember: 

... góš tķš til 2.desember, žį brast į skyndilega eitt meš verstu vešrum snjóbylur og ofsastormur, sem olli töluveršum fjįrsköšum hér i sveit, einkum ķ Vik (žar tżndist nęr 80 fjįr ķ Lóniš), og ķ Völaseli (žar fórst um 30 ķ vötn). Vešriš var minna fyrir sunnan Almannaskarš, og er žašan lķtiš fjįrtjón aš frétta, žó er sagt aš nokkrar kindur (um 30?) hafi farist aš Hofi ķ Öręfum, en žar eru margir bśendur. Eftir žetta var oftast kulda- og snjóasamt og svo umhleypingasamt, og vķša hagskarpt fram um mišjan mįnušinn, žį gjörši hagstęša hlįku og hefir sķšan veriš góš tķš og mild og nokkuš vętusöm.

Žjóšviljinn ungi birtir žann 24.janśar desemberslysafréttir:

6. des. sķšastlišinn fórst mašur ķ snjóflóši austur ķ Mżrdal. Siguršur Magnśsson aš nafni. Sķšastlišinn gamlįrsdag tżndist kvenmašur frį Ingunnarstöšum i Geiradal i Baršastrandarsżslu, Ragnheišur aš nafni; hśn var į leiš frį Ingunnarstöšum aš Króksfjaršarnesi, ętlaši žangaš ķ orlof sitt, en hefir ekki fundist, žótt leitaš hafi veriš, og er žvķ tališ vķst, aš hśn hafi farist ofan um is ķ ósnum į Geiradalsį. Ķ sķšastlišnum. desembermįnuši kvaš Og Tómas Gušmundsson („vķšförli") hafa oršiš śti į svo nefndum Bólum ķ Strandasżslu.

Įriš endaši vel syšra. Žjóšólfur segir žann 3.janśar 1896:

Žaš hafa veriš óvenjulega fögur jól, žau sem nś eru aš lķša, oftast logn og hreinvišri meš hęgu frosti, en aldrei śrfelli né snjókoma. Žaš er vķst heldur enginn efi į, aš bęjarbśar hafa skemmt sér mjög vel, žvķ aš vešurįttan hefur jafnan mjög mikil įhrif ķ žeim efnum.

Hér lżkur aš sinni umfjöllun um vešur og tķš įrsins 1895. 


Fyrstu tķu dagar maķmįnašar

Tķu dagar eru nś lišnir af maķmįnuši. Žeir hafa flestir veriš fremur kaldir. Mešalhiti ķ Reykjavķk er nś 3,8 stig, -0,9 stigum nešan mešallags sömu daga 1961-1990, en -2,2 stig nešan mešallags sķšustu tķu įra. Dagarnir tķu eru ķ 16.hlżjasta sęti į öldinni, žeir voru kaldari 2003 og 2015. Sé boriš saman viš sömu daga lengra aftur er hitinn ķ 100.sęti af 144 žekktum. Dagarnir tķu voru hlżjastir 1939, žį var mešalhiti ķ Reykjavķk 9,1 stig, en kaldastir 1979, mešalhiti -1,0 stig.

Hlżrra hefur veriš um landiš noršaustan- og austanvert. Mešaltal fyrstu tķu dagana į Akureyri er 4,8 stig, -0,2 stigum nešan mešallags sķšustu tķu įra. Austur į Dalatanga er hiti vel yfir mešallagi sķšustu tķu įra.

Aš tiltölu hafa dagarnir tķu veriš hlżjastir į Skjaldžingsstöšum ķ Vopnafirši, hiti +1,7 stig ofan mešallags sķšustu tķu įra, en kaldast aš tiltölu hefur veriš į Fjöllum og heišum į Vestfjöršum, hiti -2,7 stig nešan mešaltals į nokkrum stöšvum žar. Ķ byggš hefur veriš kaldast aš tiltölu ķ Įrnesi, -2,5 stig nešan mešallags sķšustu tķu įra.

Śrkoma ķ Reykjavķk hefur męlst 31,9 mm, um žaš bil tvöfalt mešallag. Sólskinsstundir 51,3, heldur fęrri en ķ mešalįri.

Loftžrżstingur hefur veriš óvenjulįgur mišaš viš įrstķma, mešaltališ ķ Reykjavķk er 989 hPa. Mešaltal fyrstu tķu daga maķmįnašar hefur ašeins einu sinni veriš lķtillega lęgra en nś. Žaš var 1934 (988 hPa) og sömu daga 1964 var žrżstingurinn ašeins lķtillega hęrri en nś (992 hPa). Finna mį fleiri tķudagatķmabil innan maķmįnašar meš įmóta stórum neikvęšum žrżstivikum - önnur en nįkvęmlega fyrstu tķu dagana - en viš lįtum vera aš leita žau uppi meš smįsjį - fyrst viš fundum hina sambęrilegu daga 1934. Viš skulum sjį til hvernig śthaldiš veršur afgang mįnašarins.


« Fyrri sķša | Nęsta sķša »

Um bloggiš

Hungurdiskar

Höfundur

Trausti Jónsson
Trausti Jónsson
Höfundur er vešurfręšingur og įhugamašur um vešur.

Fęrsluflokkar

Mars 2024
S M Ž M F F L
          1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31            

Nżjustu myndir

  • w-blogg200324b
  • w-blogg200324a
  • Slide10
  • Slide9
  • Slide8

Heimsóknir

Flettingar

  • Ķ dag (28.3.): 50
  • Sl. sólarhring: 56
  • Sl. viku: 541
  • Frį upphafi: 2343303

Annaš

  • Innlit ķ dag: 46
  • Innlit sl. viku: 492
  • Gestir ķ dag: 39
  • IP-tölur ķ dag: 35

Uppfęrt į 3 mķn. fresti.
Skżringar

Eldri fęrslur

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband