Af háum og lágum sjávarhita

Eins og fram kom í pistli á hungurdiskum fyrir nokkru er sjávarhiti nú óvenju hár undan Norðurlandi - en lágur á litlu svæði eystra. Sá lági hiti er þó varla óvenjulegur. Fyrir norðan blandaðist yfirborðssjór nokkuð í hvassviðrinu í upphafi mánaðarins svo minni munur er nú (en var fyrir 10 dögum) á yfirborðshita sem mældur er úr gervinhnöttum og sjávarhita við Grímsey - hann er mældur af Veðurstofunni í samvinnu við Hafrannsóknastofnun.

Við lítum á tvö kort - annað þeirra er gróft klippt út úr greiningu evrópureiknimiðstöðvarinnar og sýnir vik sjávarhita í dag, 14. júlí, frá meðallagi. Ekki liggur á lausu hvert viðmiðunartímabilið er - trúlega síðustu 11 til 15 ár - alla vega hlýr tími.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hiti fyrir sunnan land er hér nærri meðallaginu, í kringum 1 stigi ofan meðallags undan Vesturlandi og Vestfjörðum en 3,5 til 4,0 stigum ofan þess undan austanverðu Norðurlandi. Kaldsjórinn sem „á“ að vera þarna - er það greinilega ekki.

Aftur á móti er hiti -2,5 til -3,0 undir meðallagi á litlu svæði við Austfirði. Líklega er þarna eitthvað uppstreymi kaldari sjávar.

En lítum líka á hvaða hita er hér verið að tala um. Til að sjá það nöppum við korti dagsins úr evrópsku tilraunahaflíkani (myocean). 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kortið sýnir yfirborðshita og strauma. Hér kemur í ljós að yfirborðshiti á kalda blettinum er innan við 6 stig, en yfir 10 stig fyrir norðan. Í innanverðum Faxaflóa segir líkanið (og mælingar gervihnatta) sjávarhitann vera um 12 stig.

Við skulum taka þessu öllu með hæfilegri varúð - munandi annars vegar að líkön lifa í eigin heimi og hins vegar að haffræði er í jaðri þægindasviðs hungurdiskaritstjóra.