Fleira af merkilegum júlímánuði

Meðan við bíðum eftir endanlegum júlítölum Veðurstofunnar skulum við líta á stöðuna í háloftunum í nýliðnum júlí (2021). 

Jafnhæðarlínur 500 hPa-flatarins eru heildregnar, þykktin er sýnd með (daufum) strikalínum, en þykktarvik (miðað við 1981 til 2010) eru í lit. Mesta þykktarvikið er við Norðausturland, um 88 metrar þar sem það er mest. Það samsvarar því að hiti í neðri hluta veðrahvolfs hafi verið nærri 4,5 stigum ofan meðallags - það er raunar svipað og mestu hitavik á veðurstöðvunum í júlí. Það var mest við Upptyppinga miðað við síðustu tíu ár, +4,6 stig. Þrátt fyrir að þykktarvikið hafi verið minna yfir landinu vestanverðu er þetta samt hæsta mánaðarþykktarmeðaltal á tíma háloftaathugana - síðustu 70 ár. Næstmest var þykktin í júlí 1984. Þá var rigningatíð suðvestanlands (meiri en nú), en mikil hlýindi á Norður- og Austurlandi.  

Það er í aðalatriðum tilviljanakennt hvar mikil þykktarvik (jákvæð og neikvæð) lenda á norðurhveli. Þrátt fyrir að útbreiðsla jákvæðra þykktarvika hafi mjög aukist á síðari árum (vegna hnattrænnar hlýnunar) eru jafnmikil vik og hér um ræðir enn mjög ólíkleg á hverjum stað. Því má vera að löng bið verði eftir öðru eins í júlímánuði hér á landi - jafnvel þó enn frekar bæti í hnattræna hlýnun. 

Hæð 500 hPa-flatarins er einnig í meira lagi - um 60 metra yfir meðallagi - en hún náði þó ekki meti. Styrkur bæði vestan- og sunnanátta var yfir meðallagi í mánuðinum - eins og veðurlagið raunar gefur til kynna. Helstu „vindaættingjar“ mánaðarins eru júlí 2013 og júlí 1987. Endurgreiningar stinga líka upp á júlímánuðum áranna 1913 og 1926 - báðir taldir miklir óþurrkamánuðir um landið suðvestanvert. Síðarnefndi mánuðurinn var víða mjög hlýr um landið norðaustanvert, en öllu svalara var 1913. Rigningamánuðurinn frægi júlí 1955 var sérlega hlýr norðaustan- og austanlands, en suðvestanátt háloftanna var þá mun stríðari heldur en nú - að því leyti ólíku saman að jafna. Júlí 1989 er líka skyldur nýliðnum júlímánuði hvað háloftavinda varðar - en þá var þó talsvert svalara en nú. 

Nýliðinn júlí var furðuþurr á Suður- og Suðvesturlandi miðað við stöðuna í háloftunum - ekki gott að segja hvers vegna. Helst að giska á að hlýindin í háloftunum tengist frekar viðvarandi niðurstreymi heldur en miklum aðflutningi lofts langt að sunnan) - sem mjög bælir úrkomuhneigð. Kannski er hið fyrrnefnda sjaldséðari ástæða hlýinda heldur en það síðarnefnda. 

Það má einnig telja til tíðinda að úrkoma það sem af er ári í Reykjavík hefur aðeins mælst 298 mm. Vantar rúma 160 mm upp á meðaltal áranna 1991 til 2020. Það gerðist síðast árið 1995 að úrkoma fyrstu 7 mánuði ársins mældist minni en 300 mm. Þá var hún enn minni en nú eða 265,4 mm. Síðustu 100 árin hefur úrkoma fyrstu sjö mánuði ársins aðeins 6 sinnum verið minni en 300 mm í Reykjavík, minnst 1965, 261,9 mm. 

Sólskinsstundir í Reykjavík mældust nú 121,0 og hafa 15 sinnum verið færri en nú síðustu 100 árin. Aðeins eru liðin þrjú ár frá mun sólarminni júlímánuði. Það var 2018 þegar sólskinsstundirnar mældust aðeins 89,9 í Reykjavík, fæstar hafa sólskinsstundir í júlí orðið í Reykjavík árið 1989, 77,7 1955 voru þær aðeins 81,4 og svo 82,6 í júlí 1926. 

Við þökkum Bolla P. að vanda fyrir kortagerðina.