Skammvinn hláka

Laugardagslægðin (20. desember) færir okkur skammvinna hláku - eins og flestir fyrirrennarar hennar í þessum heldur þreytandi desembermánuði sem fáir fagna nema skíðamenn (ritstjórinn reynir af (mjög) veikum mætti að gleðjast með þeim).

Annars komst hiti yfir frostmark á 91 stöð í byggð í dag (föstudaginn 19.). Á mörgum stöðvanna gerðist það þegar skammvinnur en nokkuð snarpur norðanstrengur barst til suðurs yfir landið. Vindurinn braut víða upp lágskreið hitahvörf og hreinsaði til - en um leið og aftur lægði frysti að sjálfsögðu aftur. Ritstjórinn varð áþreifanlega var við „hlýindin“ á sinni vegferð því þau - samfara skafrenningi - mynduðu skelfilega hálku á vegi - aðstæður sem erfitt var að sjá fyrir (meira að segja fyrir ritstjórann) - en urðu ískyggilega sjálfsagt mál á staðnum. Eins gott að fara varlega. 

En lítum á þykktarspá evrópureiknimiðstöðvarinnar fyrir laugardagssíðdegi kl. 18.

Jafnþykktarlínur eru heildregnar. Þykktin er hér meiri en 5340 metrar yfir mestöllu Vesturlandi - það tryggir hláku þar sem vindur blæs. Litirnir sýna hita í 850 hPa-fletinum í um 1200 metra hæð yfir sjávarmáli. Guli liturinn sýnir hita yfir frostmarki.

Þessi hlýindi fjúka til austurs og við lendum enn og aftur inni í köldu lofti af vestrænum uppruna og hann frystir aftur um leið og vindur gengur niður. Úti á Grænlandssundi bíður svo norðaustanáttin enn og aftur færis. - Annars virðist sem þessi lægð sé ekki alveg jafn illvíg og nokkrar þær síðustu - þrátt fyrir það verður að taka hana alvarlega þegar ferðalög eru skipulögð - jú, svo má auðvitað huga að niðurföllum og slíku - ekki viljum við fá einhver flóð í hausinn - það þarf oft lítið til þótt hlákan sé stutt. 

Síðan stefnir í ákveðna breytingu í veðri - eða alla vega millispil. Við fáum vonandi tækifæri til að líta á það síðar.