Hlýindi fara forgörðum að mestu

Íbúar Suðvesturlands og nokkrir fleiri fengu góðan og hlýjan hvítasunnudag en heldur var dauft víða fyrir norðan og austan í 4 til 6 stiga hita. Þetta er sérstaklega leiðinlegt vegna þess að hlýtt loft er ofar. Ekki þarf að fara nema í 1200 til 1500 metra hæð til að finna hlýrra loft en það sem undir liggur, hvað þá ef tækist að ná hlýindunum efra niður. Hlýja gusan sem kom frá Noregi hefur nú náð vestur til Grænlands en rýrnar smám saman næstu daga. Við lítum á 500 hPa spákort sem gildir kl. 12 á morgun (annan í hvítasunnu).

Eins og venjulega er hæð 500 hPa-flatarins frá jörð sýnd með svörtum, heildregnum línum, en þykktin með rauðum strikalínum. Þykktin er mælikvarði á meðalhita í neðri hluta veðrahvolfs. Fyrir norðan land er hlýtt loft. Við sjáum 5520 línuna bæði yfir Grænlandi og vestur af Noregi, það er 5460 þykktarlínan sem er yfir landinu sunnanverðu. Við viljum helst hafa þykktina enn meiri á sumrin, en sunnudagsblíðan sýndi að þykkt í kringum 5460 getur gefið vel af sér, standi vindur af landi.

Gamlir kuldapollar reika um hafið suðurundan og virðast eiga að gera það áfram.

Þeir sem sjá vel taka eftir dálitlu lægðardragi við Suðausturland, því fylgir einhver úrkoma um leið og það fer vestur um. Við tökum ekki afstöðu til þess hvort henni tekst að spilla mánudagsblíðunni. Kalt loft úr norðri stingur sér enn undir hitann norðurundan.

Nyrst á kortinu má sjá mjög ómerkilegan kuldapoll - með allra ómerkilegustu kuldapollum. Miðjuloftið í honum (5340 metrar) er talsvert hlýrra heldur en sá kuldi sem angrað hefur okkur að undanförnu og er í neðstu lögum ekkert kaldara heldur en það loft sem í dag (sunnudag) var yfir Norðurlandi.

Á leið sinni til suðvesturs næstu daga mun hann hins vegar klippa í sundur hlýja bandið fyrir norðan land og þar með valda enn frekari töfum á því að við fáum almennilega hlýtt loft til landsins. Með almennilega hlýju lofti á ég við að þykktin fari upp í 5550 metra eða ofar. En kannski eigum við bara að þakka fyrir að fá 5400 til 5460 í stað þeirra 5250 sem plagað hafa okkur fram undir þetta.

Athugasemdir

[Þorkell Guðbrandsson (IP-tala skráð) 13.6.2011 kl. 13:00]

Við höfum haft þann sið, gömlu hjónin, að fara norður í Mývatnssveit í dagsferð áður en júnímánuður er hálfnaður í allmörg ár. Við héldum þeirri venju í ár og skruppum þangað í fyrradag (laugardaginn 11.6.) og ansi er yfirbragð sveitanna austan Eyjafjarðar lakara en undanfarin ár. Kalskemmdir eru verulegar í túnum og víða eru bændur að bylta þeim og endurrækta eftir því sem þeir geta, en fé er víða á túnum hjá sauðfjárbændum enn, því lítill sem enginn gróður er í úthaga enn. Oftast er birkikjarrið í Mývatnssveit orðið grænt og ilmandi um þetta leyti árs, en nú brá svo við að varla er hægt að segja að það sé kominn litur á það. Mikil fönn er fjallgarðinum austan við Eyjafjörð, til að sjá mun meiri en vestan fjarðarins. Allt yfirbragð landsins er svipað því sem maður man eftir á kalárunum 1966 - 1970. Reynslan kennir manni (það eru svo sem engin vísindi!) að það er ansi mikil tregða oft í veðurfarinu um þetta leyti árs og iðulega liggur veðráttan í sama eða svipuðu fari frá því um miðjan maí og fram undir höfuðdag. - Við vorum að fletta upp í dagbókum sem við höldum í bústaðnum okkar, en þær ná aftur til ársins 1981 og eitt af því sem við rákum augun í var hretið, sem gerði um Jónsmessu 1992. Þá snjóaði um allt norðanvert landið og einmitt þann dag þurftum við nauðsynlega að fara suður yfir heiðar og neyddumst til að setja vetrardekk undir bílinn sem við áttum þá, svo við kæmumst og mátti þó ekki miklu muna að ferðalagið tækist. Þá hafði reyndar tíðin ekki verið verri en það, að við vorum búin að fara að Hveravöllum með Vegagerðarmönnum, sem voru að opna veginn. Við áttum þangað erindi þau árin, því dóttir okkar og tengdasonur voru á þeim tíma starfsfólk Veðurstofunnar þar efra. Ég man svo sem eftir slæmum hretum í júnímánuði og reyndar júlí líka, þannig að maður veit að á ýmsu er von á Íslandi þótt sumar sé skv. almanakinu.

[Trausti Jónsson, 14.6.2011 kl. 02:22]

Þakka frásögnina Þorkell. Jónsmessuhretið 1992 var óneitanlega illt. Þessa daga var ég fundarhaldari á Hvanneyri í Borgarfirði en þar var haldið sérfræðingaþing um pólarlægðir. Þátttakendur komu víða að og héldu kannski að svona væri júníveðrátta á Íslandi. En við fórum í skemmtiferð í Surtshelli í hríðarbyl og snjór féll á Hvanneyri en festi þar ekki.

[Sigurður Þór Guðjónsson, 14.6.2011 kl. 11:21]

Mér finnst það nú alveg botninn þegar fólk heldur að í einhverju landi þar sem það kemur í örfáa daga sé veðrið alltaf eins og þá. Þó býr flest fólk sem hingað kemur í löndum þar sem veðrátta er breytileg.