Hlýtt og kalt í Kaliforníu

Ekki var allstaðar hlýtt í sumar, t.d. var sumarið eitt hið kaldasta í sunnanverðri Kaliforníu. Við ströndina var það ýmist í öðru eða þriðja sæti neðanfrá talið. Fyrir nokkrum dögum brá hinsvegar svo við að hitamet voru slegin. Í Los Angeles mælist hitinn á opinberan mæli 113°F (=45°C), rétt aðeins hærra en það gamla.

Þetta var 27. september, en september er oft hlýjasti mánuður ársins á þessum slóðum og meta er helst að vænta kringum jafndægrin. Minna hámark er oft í mars. Þessi einkennilega árstíðasveifla stafar af misserishringrásinni yfir N-Ameríku. Mikil lægð myndast á sumrin yfir eyðimörkum Bandaríkjanna og Mexíkó. Hún veldur því að á sumrin er norðanátt ríkjandi við ströndina. Mjög kaldur sjór er útifyrir og sér norðanáttin til þess að sífellt uppstreymi kaldsjávar kemur í veg fyrir að sólarylurinn nýtist til að hita yfirborð hans. Úrsvalar þokur eru því ríkjandi.

Þessu ástandi linnir strax fyrir eða um mitt sumar í norðvesturríkjunum, en helst lengur í Kaliforníu þar sem september verður hlýjasti mánuður ársins. Síðan kólnar eðlilega með vetri. Norðanáttin með kaldsjávaruppstreyminu byrjar ekki aftur að ráði fyrr en vorar.

Myndin sýnir árstíðasveiflu hita í San Francisco í Kaliforníu (blár ferill) og Las Palmas á Kanaríeyjum (rauður ferill). Þetta er um 4 ára meðaltal og einstakra hitabylgna og kuldakasta gætir því nokkuð í ferlunum. Þessi árin hefur hlýjast orðið í San Francisco í lok september (mánaðarnafnið er sett við miðjan mánuð).  Hámarkið er lítillega fyrr á Kanaríeyjum. Á báðum stöðum er kaldast kringum áramót rétt eins og víðast hvar á norðurhveli. Þá fá ávaxtabændur Kaliforníu stöku sinnum á sig frostnætur. Í þéttbýli niður við ströndina gerist það hins vegar sárasjaldan, t.d. var byrjað að mæla hita í San Diego um 1850 en ekki mældist frost fyrr en 1913.