Leiðinlegt veður - skemmtileg lægð

Norðanhryssingurinn sem gengur yfir landið nú og næstu daga er heldur leiðinlegur. Einhver sagði þó (sennilega afkomandi Pollíönnu) að verra gæti það verið - og verra hafi það orðið á þessum tíma árs. Það er svosem satt - en leiðinlegt er þetta samt. Hins vegar er kerfið sem þessu veldur býsna skemmtilegt. Kuldapollur kom á dögunum norðan úr Ballarhafi í átt til landsins.

Myndin sýnir tvö spákort úr safni evrópureiknimiðstöðvarinnar. Á þeim báðum má sjá hefðbundnar jafnþrýstilínur heildregnar (með 4 hPa bili). Af þeim ráðum við vindstefnu og vindhraða. Litir sýna hæð 500 hPa-flatarins (en ekki þykktina), skipt er um lit með 60 metra bili. 

Kortið til vinstri sýnir stöðuna síðdegis á morgun, laugardag 10.ágúst, en það til hægri stöðuna sólarhring síðar, síðdegis á sunnudag. Í báðum tilvikum má sjá mjög greinilega háloftalægð, miðja hennar er í græna litnum. Lægðin nær upp í veðrahvörf og er þar ámóta skörp og í 500 hPa. En á laugardagskortinu gætir lægðarinnar nær ekkert við jörð - að vísu má sjá lægðardrag norðan háloftalægðarinnar, en annars virðast jafnþrýstilínurnar lítið vita af háloftalægðinni. Ritstjóri hungurdiska hefur stundum minnst á það sem hann (en enginn annar) kallar þverskorna kuldapolla. Á vetrum (þegar mun meira afl er í veðrakerfinu heldur en að sumarlagi) eru þeir vandræðavaldar á okkar slóðum - oft meira að segja stórvarasamir. 

Þessi sem heimsækir okkur nú er ættingi hinna illu - svipmótið furðumikið þó hásumar sé. Enda fer ekki sérlega vel. Aðeins sólarhring síðar er komin bærilega öflug lægð skammt undan Norðausturlandi - hefur dýpkað um nærri 15 hPa á einum sólarhring - það er mikið á þessum tíma árs - og mjög mikið þegar heimskautaröstin kemur ekkert við sögu. 

Rætist þessi spá verður vonskuveður kringum lægðarmiðjuna og hugsanlega nokkuð vestur og suður fyrir hana. Við vitum ekki hvort spáin rætist - né heldur hversu vestarlega mesti vindurinn og veltingurinn nær. Rétt að fylgjast með spám Veðurstofunnar í því sambandi. 

En þetta er ein gerð sumarhroða. Í kaldara veðurlagi fyrri tíma hefði vafalítið snjóað niður undir sjó norðanlands við ámóta árás að norðan. Dæmi eru um slíkt snemma í ágúst (og auðvitað fjölmörg eftir 20. - meira að segja ekki svo mjög gömul).