Svipuð staða - en öllu vægari

Síðasta vika var töluvert hlýrri en algengast hefur verið í vetur, sérstaklega um landið norðaustan- og austanvert og nú er svo komið að hitinn á mestöllu landinu það sem af er mánuði er kominn upp fyrir meðallag síðustu tíu ára. Útlit er aftur á móti fyrir að síðustu tíu dagar mánaðarins verði að meðaltali heldur kaldari - en þó ekki svo mjög. Meginkuldauppsprettan er enn í vestri - norðankuldinn gæti komið síðar. 

Kortið hér að neðan sýnir spá evrópureiknimiðstöðvarinnar um meðalhæð 500 hPa-flatarins og þykktina - en sýnir að auki væntanleg þykktarvik. Þykktin segir til um hita í neðri hluta veðrahvolfs.

Jafnhæðarlínur eru heildregnar, jafnþykktarlínur strikaðar og þykktarvikin eru sýnd með litum. Bláu litirnir sýna svæði þar sem þykktin er undir meðaltali en þeir gulu og brúnu sýna þykkt yfir meðallagi. Þykktarvikin eru talin í metrum en annað sýnt í dekametrum (1 dam = 10 metrar).

Hér má enn sjá kulda úr vestri teygja sig austur Atlantshafið, til Íslands eða jafnvel lengra. Þykktarvikið yfir landinu er -37 metrar, meira suðvestanlands, en minna á Norðausturlandi. Þetta þýðir að hiti í neðri hluta veðrahvolfs verður um 2 stigum undir meðallagi - hafi reiknimiðstöðin rétt fyrir sér. 

En sjórinn hitar vestanáttina og veldur því að loftið í henni er óstöðugra heldur en algengast er í öðrum áttum. Það þýðir að neikvæð vik hér við land eru heldur meiri í neðri hluta veðrahvolfs heldur en niðri við jörð. Þess vegna er líklegt að ekki verði í raun alveg jafnkalt og hér er verið að spá. 

Almennt þýðir þessi lega háloftaflata að flestar lægðir ganga til austurs fyrir sunnan land - en þó svo að útsynningur tekur sig oftast upp aftur eftir að hver lægð er farin hjá. Á miðvikudaginn á ein lægðin reyndar að verða svo fyrirferðarmikil að hún nær að búa til landsynning á undan sér - svipað og gerðist á föstudagskvöldið síðasta (20. mars).

En allt er þetta nú vægara heldur en hefur yfirleitt verið í vetur - þó bragðið sé svipað.