Önnur lausn í dag

Í gær fjölluðu hungurdiskar um lítinn ljótan blett á leið til landsins. Hann er ekki að hverfa - en nú á hann að fara aðra leið heldur en spáð var í gær. Þrátt fyrir mikil gæði gengur tölvuspálíkönum ekki alltof vel að ráða við fyrirbrigði af þessu tagi - alla vega ekki marga daga fram í tímann. Þess vegna eru nýjar og nýjar lausnir boðnar fram í hvert skipti sem líkanið rennur skeiðið - og auðvitað eru mismunandi líkön ekki heldur sammála.

Við skulum líta á mynd. Við höfum séð fleiri af þessu tagi og hugsanlegt að einhverjir séu farnir að venjast framsetningunni. Þeir munu þó fáir ennþá. Lesendur geta að skaðlausu stokkið hér yfir nokkrar málsgreinar að þeim stað sem merktur er með þremur stjörnum (***).

Kortið sýnir norðanvert Atlantshaf. Ísland er ekki langt ofan við miðja mynd. Spánn er neðst til hægri, en rétt sést í Nýja-Skotland (Nova Scotia) lengst til vinstri. Kortið er úr fórum evrópureiknimiðstöðvarinnar og gildir á miðnætti á aðfaranótt laugardags (föstudaginn 23. mars kl. 24).

Litafletirnir sýna mættishita í veðrahvörfum. Það hljómar ekki vel - en eftir að búið að horfa á nokkur svona kort verður það jafn eðlilegt og hver annar auglýsingabæklingur. Mættishiti er þannig reiknaður að fyrst mælum við hita loftsins og þvínæst drögum við það niður í 1000 hPa þrýsting (nærri sjávarmáli), mælum hitann aftur og köllum mættishita. Mættishiti hækkar með aukinni hæð. Til þess að minni hætta sé á ruglingi er venjan að tilfæra mættishita í Kelvinstigum (K = 273 + °C). Þau venjast fljótt.

Bláu litirnir sýna lágan mættishita - en þeir rauðgulu háan. Allgott samhengi er á milli hæðar veðrahvarfanna og mættishita í þeim (en ekki má þó taka regluna of bókstaflega). Tölurnar eru settar þar sem eru staðbundin hámörk og lágmörk.

Litli ljótur sést vel á kortinu sem blár blettur við Skotland, þar er hiti í veðrahvörfum ekki nema 293 K stig (= 20°C). Fleygur af köldu liggur skammt fyrir suðvestan Ísland - þar er hiti 310 K = 37°C. Langhæsti hiti á kortinu er yfir vesturströnd Grænlands, 262 K, kæmist þetta loft til jarðar væri hiti þess nærri 90°C - en það gerist ekki. Ástæða þessa staðbundna ofurhita er væntanlega bylgjubrot í veðrahvörfunum sem blandar enn „hlýrra“ lofti úr heiðhvolfinu niður á við.

Þrír bókstafir (A, B og C) afmarka hlýjan strók sunnan úr höfum - við sjáum lögun hans vel á kortinu.

(***) 

En beinum aftur sjónum að „litla ljót“. Í gær var honum spáð eins og örin sem merkt er „í gær“ sýnir, en í dag á hann að fara til austurs úr þessari stöðu. Reyndar er iðuhámark hans (snúningurinn) sem við litum á í gær svo eindregið að hann á að lifa í viku í viðbót. Á þeim tíma er honum spáð sólarsinnis í kringum Bretlandseyjar og lenda síðan enn á ný yfir Biskæjaflóa, á sama stað og hann vakti fyrst athygli okkar. Þetta sýnir hvað iðan er þrautseig. En hugsanlega verða einhver stór veðurkerfi búin að éta hann fyrir þennan tíma.

Það er hins vegar athyglisvert að þessari snöggu beygju til austurs fylgir lítið útskot til norðvesturs (mjóa örin). Ef við leggjum lauslega saman örina sem merkt er „í dag“ og þá mjóu er ekki fjarri því að útkoman sé örin „í gær“. Beygja til austurs verður möguleg með því að kasta iðu af sér til vesturs. Þetta er þó ábyrgðarlaust hjal.

En niðurstaðan er þó sú að litla ljót hefur tekist að stugga aðeins við hlýja loftinu - þótt þessi fleygur sé ómerkilegri en hann sjálfur.

En hlýindi liggja enn í loftinu. Reyndar var mjög hlýtt í dag (fimmtudag) víða um land og mánuðurinn vel yfir meðallagi til þessa, mest norðaustan- og austanlands.

Í viðhenginu er síða úr „Kortafylleríi“, síbólgnandi kortaskýringariti ritstjórans.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Kortaskýring34