Sumarkort úr heiðhvolfinu

Mánuður er nú síðan við litum á ástandið í heiðhvolfinu og hollt að líta á það aftur - jafnvel þótt nærri því enginn hafi áhuga. Von er þó að þeir séu fleiri en ritstjórinn einn.

Kortið er úr smiðju bandarísku veðurstofunnar og sýnir hæð 30 hPa-flatarins og hita í honum sunnudaginn 9. júní kl. 12. Jafnhæðarlínur eru heildregnar en hiti sýndur með litaflötum. Dekksti brúni liturinn sýnir hita á bilinu -38 til -42 stig. Þrengsta jafnhæðarlínan sýnir 24,4 km.

Þetta er allt mjög stílhreint - hlý hæð við norðurskautið teygir anga sína allt suður undir hitabelti. Austanátt er um allt hvelið. Þetta er sá tími árs sem heiðhvolf og veðrahvolf vita minnst af hvort öðru. Í veðrahvolfinu er vestanátt ráðandi allt árið. Hún slaknar mjög á sumrin - en hverfur ekki. Yfir veturinn er vestanátt í báðum hvolfum. Þá geta atburðir hvors hvels um sig haft áhrif í hinu. Það sáum við svo aldeilis síðastliðinn vetur og var um það fjallað nokkrum sinnum hér á hungurdiskum.

Fyrir norðan heimskautsbaug skín sól nú allan sólarhringinn og hitar loftið (aðallega óson) og hitamynstrið verður eins og það er. Í stærstu veðurlíkönum er reynt að herma myndun, eyðingu og ferðir ósons. Þessar spár eru síðan notaðar til ábendinga um hæfilega notkun á sólaráburði við útiveru. Slíkar ábendingar eru enn ekki gefnar út hér á landi - en e.t.v. ætti að gera það.

Næsta hvolf ofan við heiðhvolfið heitir miðhvolf. Heiðhvörf eru á milli ofan við miðhvolf eru miðhvörf. Þar myndast hin fögru silfurský á sumrin. Þau sjást ekki hér á landi vegna birtu fyrr en eftir 25. júlí. Þær sérlega athyglisverðu fréttir bárust á dögunum að nú hafi orðið vart við þau í fyrsta skipti 13. maí - viku fyrr en nokkurn tíma áður svo vitað sé. Enn einn vísir um veðurfarsbreytingar.