Enn í svalanum

Kalda loftið virðist ekkert ætla að yfirgefa okkur - í augnablikinu er þó skortið á aðfærslu meiri kulda úr norðri - en það er tímabundið ástand. Kortið sýnir 500 hPa hæðar- og þykktarspá evrópureiknimiðstöðvarinnar síðdegis á morgun, þriðjudag 14. júlí. 

Jafnhæðarlínur eru heildregnar - af legu þeirra má lesa vindstefnu og styrk rétt eins og á hefðbundnum sjávarmálskortum. Lægð er skammt fyrir suðaustan land og hreyfist í hringi - hluti af henni á síðan að fara til austurs, en hinn hlutinn til suðurs. Þá verður áttin norðaustlægari, lægðarsveigjan minnkar á jafnhæðarlínunum - líklega styttir svo upp suðvestanlands. - En nyrðra heldur hafáttin áfram. 

Litirnir sýna þykktina - grænu litirnir eru svalir í júlímánuði og við viljum þá einfaldlega ekki. Sem stendur er veðrahvolfið kaldast fyrir suðaustan land - en sá litli guli litur sem er hér fyrir norðaustan land nýtur sín lítt því hlýja loftið liggur ofan á kaldara sjávarlofti - sem er það sem leggst að landinu. 

Lægðin yfir Labrador er að dæla hlýju lofti til norðurs í átt til Grænlands og styrkir þar með norðanáttina hér á landi - og yljar norðurgrænlendingum - og kannski þeim vestra líka. Það hlýja loft á aldrei að komast hingað heldur stuggar það aftur við enn kaldara lofti yfir Norðuríshafi - sparkar þar í lítinn, ljótan og snarpan kuldapoll sem hrekkur við og kemur inn á svæðið sem þetta kort sýnir á fimmtudag. Síðan vita reiknimiðstöðvar ekkert hvað hann gerir. Óskandi er að við sleppum - ef hann kemur hingað kostar það margra daga af enn meiri kuldaleiðindum. 

Stöku landshluti - sá sem nýtur vinda af landi hverju sinni fær að njóta einhverskonar sumars næstu daga - sé vindbelgingur ekki of mikil, sé lægðasveigja ekki of mikil, sé þetta og sé hitt ... þá kannski ...