Dýpkar hratt?

Eftir suðaustanslagviðrið í dag (þriðjudag) þar sem 10-mínútna meðalvindhraði í Ólafsvík komst í 28,8 m/s (og 49,8 m/s hviða mældist á Miðfitjahól á Skarðsheiði) er nú mun hægari suðvestanátt með skúrabreyskju. En það er spurning með næstu lægð.

Þegar þetta er skrifað (um miðnæturbil á þriðjudagskvöldi) sést ekki neitt af lægðinni nýju á hefðbundnum sjávarmálsþrýstikortum, en hún leynist vart reyndum augum í háloftunum. Þessi reyndu augu geta þó ekki með nokkru móti séð hvað úr verður nema með aðstoð tölvureikninga -eins og venjulega eru þeir ekki sammála. Bandaríska gfs-líkanið gerir heldur minna úr en þeir sem byggja á evrópureiknimiðstöðinni. Við skulum líta á útkomu dönsku veðurstofunnar.

Þetta kort gildir um hádegi á miðvikudag. Lægðin er að verða til - hefur varla komið sér upp sjálfstæðri jafnþrýstilínu en samt er um greinilega miðju að ræða - 1006 hPa. Rétt er að muna að úrkoman (sem litirnir sýna) er sú sem fallið hefur síðastliðnar þrjár klukkustundir - úrkomusvæðið sýnist af þeim sökum vera liggja aðeins á eftir lægðinni.

En 18 klst síðar, á fimmtudagsmorgni kl. 6 er lægðin komin alla leið norður fyrir land og orðin 977 hPa djúp.

Hún hefur því dýpkað um 29 hPa á 18-klukkustundum og gerir betur en að falla undir skilgreininguna amerísku um „sprengilægð“. Æ-íslenska þýðingin lætur standa á sér (en kemur vonandi síðar).

Evrópureiknimiðstöðin er nokkurn veginn sammála hirlam en lægðin fer þó ekki nákvæmlega sömu leið að hennar mati. En ljóst er að loftvog hríðfellur á undan lægðinni og hrekkur upp aftur á eftir henni. Um vindinn er best að segja sem minnst og hvetja þá sem þurfa á vindaspá að halda að fylgjast með því sem Veðurstofan segir um málið. Enn er ekki fullvíst að lægðin verði svona snörp eins og hér er sýnt.

Við skulum líka líta á kvikuábendikort (sjá færslu í fyrradag) harmonie-líkansins sem gildir á sama tíma og síðara kortið hér að ofan (kl. 6 að morgni fimmtudags).

Kortið og kvarði batna mjög við stækkun. Vindörvar sýna vindstefnu og vindhraða en lituðu svæðin sýna mat líkansins á kviku í lofti. Ritstjórinn er að feta sig áfram með þýðingu á enska heitinu turbulent kinetic energy(TKE). Einingin sem fylgir er einkennileg og hægt að lesa hana á ýmsa vegu [metrar í öðru veldi á sekúndu í öðru veldi - eða hverfiþungabreyting á sekúndu]. Síðari lesturinn gæti gefið til kynna að kalla ætti þetta kvikuþunga eða hverfiskrið - en það kemur allt i ljós þegar búið er að skrifa og segja orðin hundrað sinnum eða svo.

En kvikuþunginn er langmestur yfir fjöllum norðanlands - þar er vindur líka mestur. Kannski að vestanáttin rífi sig niður á þeim slóðum og reyti upp lausamuni sem menn hafa gleymt að koma í skjól. Flestir munu þó sofa í ró á sínu eyra meðan lægðin gengur hjá.