Enn af sýndarsnjónum

Nú er rúm vika síðan síðasti sýndarsnjórinn hvarf úr Esjunni. Við höfum áður fjallað um sýndarsnjóinn í harmonie-veðurlíkaninu hann fellur þar geymist um hríð og bráðnar síðan rétt eins og í raunheimum.

Sýndarsnjórinn fór að safnast á jökla og fjöll strax í september síðastliðið haust og hefur þar lifað af veturinn. Sá raunverulegi hefur gert það líka og mesta furða er hversu vel heimarnir hafa fylgst að.

Enn eru stórir skaflar í Esjunni - en líkanesjan veit ekkert af giljum og dældum og reyndar ekki skafrenning heldur. Við lítum á kort dagsins.

Kortið batnar lítillega við stækkun og ættu tölurnar þá að sjást sæmilega. Mælieiningin fyrir magn snævar er kíló á fermetra. Minnstu greinanlegu fletir eru 2,5 km ferningar - ekki fjarri 6 ferkílómetrum. Menn geta dundað sér við að reikna út hversu mikið vatn felst á bakvið töluna 1. Snjódýptar er ekki getið - til að reikna hana út þurfum við að vita eðlismassa snævarins.

Mestur er snjórinn á Öræfajökli, hæsta talan er 9419 kg á fermetra, tæp 10 tonn. Síðan kemur Mýrdalsjökull með 9025 kg á fermetra. Talsverður snjór er enn utan jökla á háfjöllum á Norður- og Austurlandi. Smjörfjöll sunnan Vopnafjarðar vekja sérstaka athygli með yfir 3 tonn á fermetra þar sem mest er.

Þessa daga er kalt í veðri og snjóbráðnun hæg ef skýjað er. Meira að segja bætir lítilsháttar í snjóinn á háfjöllum Tröllaskaga og á norðanverðum jöklunum - sé að marka líkanið. Við bíðum spennt eftir því hversu mikill sýndarsnjór verður eftir í lok sumars. Þá verður líklega byrjað aftur á núlli.