Á hausti 1963 - lágþrýstimet og fleira

Margir bændur hafa sagt mér að þeir muni best sín fyrstu búskaparár og minnstu smáatriði þeirra. Seinni árin renni síðan saman og fátt sé af þeim munað nema helstu atburðir og meira að segja þá vilji árin ruglast saman. Sama á við um helstu veðuráhugamenn - veðurnördin.

Alla vega varð árið 1963 mjög minnisstætt þeim sem hér skrifar og fylgdist hann með veðri í smáatriðum og man margt enn. Veturinn var mjög sérstakur, páskahretið auðvitað einstakt og sumarið með sínum köflum öllum, hitabylgjurnar í upphafi og enda júní, kuldakastið mikla og langvinna í júlí, síðan haustveðrin óvenjulegu og blíðan mikla framan af desember.

Í september gerði bæði landsynningsstorma og útnorðanköst, Morgunblaðið sagði í fyrirsögn um réttarkastið mikla: Einstakt á þessari öld. Ég heyrði þá fyrst talað um haustkálfa - hret snemma hausts. Haustkálfarnir voru taldir boða hlýjan og mildan vetur. Eitthvað virtist veðuráhugamanninum unga vera til í því - veturinn 1963 til 1964 er einhver sá hlýjasti og besti sem um er vitað.

Á tímabilinu 13. til 25. október gengu yfir mikil veður, merki þeirra má sjá á línuritinu sem hér fylgir.

Ritið sýnir loftþrýsting á Stórhöfða í Vestmannaeyjum dagana 14. til 25. október 1963. Þarna má meðal annars sjá lágþrýstimet októbermánaðar hér á landi 938,4 hPa en að kvöldi þess 19. gekk óvenjudjúp lægð yfir landið úr suðsuðvestri til norðurs um Húnavatnssýslur. Trúlega hefur hún verið farin að grynnast því tjón varð ekki mikið vegna hvassiviðris. Mikið sjávarflóð gerði hins vegar á svæðinu frá Grindavík austur í Mýrdal og olli miklu tjóni.

Fyrsta þrýstifallið á línuritinu, þann 14. fylgdi leifum fellibylsins Flóru sem hafði valdið gríðarlegu tjóni á Kúbu og víðar nokkrum dögum áður. Lægðarmiðjan komst aldrei alveg til Íslands. Minniháttar foktjón varð suðvestanlands.

Langmesta foktjón mánaðarins varð samfara óvenju krappri lægð sem fór yfir landið svipaða leið og hin fyrri, aðeins vestar reyndar. Hugsanlegt er að miðjuþrýstingurinn hafi verið ámóta og í metlægðinni nokkrum dögum fyrr. Gríðarlegt tjón varð austan við lægðarmiðjuna. Rekjum það ekki að sinni. En látum þess getið að þá var 10-mínútna vindhraði á Stórhöfða talinn/mældur 16 vindstig. Leggjum út af því meti síðar.

Síðan gekk á með stórtíðindum af öðru tagi, Surtseyjargosið hófst 14. nóvember og í útlöndum var Kennedy bandaríkjaforseti myrtur nokkrum dögum síðar. Þá hljóp aldeilis á snærið hjá fréttanördum.

 

 

Athugasemdir

[Sigurður Þór Guðjónsson, 9.10.2010 kl. 00:54]

Fyrstu veðurdelluárin mín man ég í smátriðum. Nú man ég ekkert stundinni og varla hvað ég heiti. 

[Sigurður Þór Guðjónsson, 9.10.2010 kl. 00:56]

Eins og sjá má er heilaruglið orðið algjört. Rétt á þessi netta málsgrein að vera svona:Fyrstu veðurdelluárin mín man ég í smáatriðum. Nú man ég ekkert stundinni lengur og varla hvað ég heiti.

[Gudmundur Bjarnason (IP-tala skráð) 9.10.2010 kl. 22:52]

Það er ekkert gaman að vera nörd. Ég hef verið það á mörgum ólíkum sviðum svo ofvirkni líktist. Kannski var það samt tilfellið.
Þakka gott blogg.